هرولد پینتر
زاده دهمین روز از اکتبر سال ۱۹۳۰ در لندن. پینتر نمایشنامه‌نویس، بازیگر و کارگردانی است که آثارش نقش پررنگی در تاریخ جهان نمایش داشته است. نمایش‌نامه‌های پینتر چنان خلاقانه و بدیع‌اند که در نهایت آکادمی نوبل در سال ۲۰۰۵ میلادی جایزه نوبل ادبیات را به پینتر اهدا کرد.

پینتر را یکی از جدی‌ترین نمایندگان تئاتر ابزورد دانسته‌اند که در نمایشنامه‌هایش به نوعی توضیح این گونه نمایشی هستند. او در مورد تفاوت‌های نوشتنِ نمایشنامه و مقایسه‌اش با نوشتن برای سینما و تلویزیون معتقد است: نوشتن نمایشنامه برای من حوزه‌ی سخت‌تری است، چرا که در تئاتر شما محدودیت دارید.

کاراکترهایتان بر روی صحنه هستند و می‌بایست با آنها زندگی کنید و کنار بیایید. پینتر درآوردن درست ساختار نمایشنامه‌هایش را مهمترین دغدغه ذهنی‌اش می‌داند و برای رسیدن به آن نقطه بارها آن‌ها را بازنویسی می‌کند. او در جایی گفته؛ تنها نمایشنامه‌ای که در همان نسخه اول، نزدیک به چیزی بود که می‌توانست مرا قانع کند، نمایشنامه‌ی بازگشت به خانه بود.

جشن تولد، اتاق، بازگشت به خانه، خاکستر به خاکستر، سرایدار، درد مختصر و کوتوله‌ها عناوین تعدادی از نمایشنامه‌های اوست.