پول ارزش ذاتی ندارد پس پول به چه کار می‌آید؟ اصلا چرا ما به وسیله‌ای برای مبادله نیاز داریم؟
جهانی را تصور کنید که در آن همه‌ی آدم‌ها کاملا قابل اعتماد باشند؛ برای ارزیابی، به خاطر سپاری و تشخیص یکدیگر متحمل هیچ هزینه‌ای نشوند؛ و همه‌ی معاملات چه همین جا و همین حالا، چه در زمان‌ها و مکان‌های دیگر و در پیشامدهای نامطمئن را بتوان بدون هزینه انجام داد. در چنین جهانی افراد قادر خواهند بود با یکدیگر صرفا بر اساس قول و وعده معامله کنند. در آن جا هیچ نیازی به پول نخواهد بود.
ولی ما در چنین جهانی زندگی نمی‌کنیم. برای اینکه بفهمیم چرا در جهانی که در
...
آن زندگی میکنیم، پول وسیله‌ی مبادله‌ای ضروری است، تصور کنید که شخص الف مالک گندم ، شخص ب مالک برنج و شخص ج مالک ذرت است.
نیز تصور کنید که الف برنج می‌خواهد، ب ذرت و ج گندم. در این جا مبادله‌ی دو جانبه‌ی کالا که به تهاتر معروف است ناممکن است، چون آن چیزی که اقتصاد دانان انطباق دو طرفه‌ی خواسته‌ها می‌نامند وجود ندارد.
الف برنج ب را می‌خواهد، اما نمی‌تواند با ب تهاتر کند، چون ب نیازی به گندم الف ندارد و همین طور ال آخر. مثالی که آوردیم جذاب نیست، اما مشکلی که مطرح می‌کند بسیار عمومیت دارد.
استفاده از پول به عنوان وسیله‌ی مبادله موجب می‌شود افراد بتوانند با یکدیگر حتی در نبود انطباق دو طرفه‌ی خواسته‌ها معامله کنند.
