چرا آدمیان خوش و خوشبخت نیستند؟ چرا این همه بدبختی و ستم و بی‌لیاقتی و ناکارآمدی و وحشیگری و جباریت و مانند آن در زمین وجود دارد؟
پاسخ این است: زیرا آدمیان ندانسته‌اند چگونه کسب لذت کنند و از درد بپرهیزند و نادان و ترسان بوده‌اند؛ زیرا نیک سرشت و خردمند نیستند، و حکمرانانشان در گذشته مراقب بوده‌اند که گله‌ی انسان‌های زیر فرمانشان در جهل مصنوعی از کارکرد صحیح طبیعت بمانند.
این سفسطه و حقه‌بازی عمدی فرمانروایان، اعم از شاهان و سرداران و کشیشان و سایر مقامات، را روشن‌اندیشان قرن هجدهم به شدت محکوم می‌کردند. نفع حکمرانان در نگه داشتن اتباع
...
در جهل و تاریکی است، زیرا در غیر این صورت ستمگری و خودسری و فساد اخلاقی و نابخردی حکومتشان به‌آسانی فاش می‌شد. بنابراین، از آغاز تاریخ بشر، اقلیتی کوچک همواره توطئه‌ای بر ضد اکثریت مردم بر پا کرده و ادامه داده‌اند، زیرا اگر چنین نکنند، عده‌ای اندک‌شمار نخواهند توانست عده‌ای کثیر را در انقیاد نگه دارند.
آدمی مستحق سعادت و فضیلت و حقیقت است. این سه همواره دوشادوش یکدیگر پیش می‌روند، و آدمیان تنها به سبب خبث و بد طینتی دیگران و ضعف طبیعی و نادانی و بیماری عقلی درمان‌پذیر خودشان از آن محروم مانده‌اند. از این رو، نخستین تکلیف فیلسوف، کاربرد گونه‌ای بهداشت اجتماعی برای درمان این صفات بد و به‌آسانی درمان‌پذیر در مردم است.
فروش ویژه
به درخواست مشتریان گرامی تمدید شد.
فروش ویژه بمدت سه روز تمدید شد.
فقط تا 1403/01/27
