- در بیرون جامعهی ریاضی، اغلب این تصور جزمی وجود دارد که فرآیند اثبات در ریاضیات مفهومی مطلق و پایدار و مستقل از مقتضیات زمان و مکان، سلایق شخصی و گروهی و تحولات دانش بشر در طول اعصار است. هرچند در ریاضیات (بهنسبت دیگر شاخههای دانش بشری) اجماع نظر بیشتری دربارهی اعتبار احکام وجود دارد، مفهوم اثبات دستخوش تحولات تاریخی و درگیر ملاحظات جدی فلسفی، آموزشی و جامعهشناختی بوده و هست. نوشتهی حاضر میکوشد توجه خواننده را به وجود مناقشه در این زمینه جلب کند و، ازاینرو، مستقل از نظر من دربارهی جزئیات متن، گام مثبتی برای آشناکردن خواننده
- با یکی از مباحث مهم فلسفهی ریاضیات است. سیاوش شهشهانی استاد ریاضی دانشگاه صنعتی شریف کتاب جامعهشناسی اثبات ریاضی دارای دو ویژگی بسیار چشمگیر و قابل ستایش است. نخست اینکه موضوع آن ازجمله موضوعات نوظهور و خط مقدمی تفکر و اندیشهی جامعهشناختی و فلسفی معاصر است. در این مرز مشترک میان جامعهشناسی و فلسفه هنوز مبانی و اصول جاافتادهی اجماعشدهای به وجود نیامده و آثاری که صرفاً مبنای پژوهشی داشته باشد بسیار کم و نادر است. این وضع دشواری و ناهمواری قلمروی را آشکار میکند که نویسنده شجاعانه و البته محتاطانه وارد آن شده است. ویژگی برجستهی دیگر کتاب نحوهی مواجههی فکورانه و غیرمقلدانهی نویسنده با موضوع است. صرفنظر از اینکه از نظر بنده یا هر فرد دیگری چه انتقاداتی میتواند در نقد و بررسی مفصل کتاب مطرح باشد، ظهور این قبیل آثار نوآورانهی پژوهشی در فضای بهشدت مقلدانهی مدرنیستی ـ سیانتیستیِ جامعهی فکری معاصر ایران رویدادی است بدیع، امیدبخش و سزاوار تحسین بسیار. سعید زیباکلام استاد فلسفهی دانشگاه تهران