کتاب نمایشنامه سرودی برای مادران

حسین پناهی

زادۀ ششمین روز شهریور ۱۳۳۵ در دژکوه استان کهگیلویه و بویراحمد. شاعر، نویسنده، بازیگر و کارگردانی که زندگی پر فراز و فرودش و آثار هنری‌ای که خلق کرد یگانه و مثال‌زدنی‌اند.

در سال ۱۳۴۱، پناهی به مکتب‌خانه دژکوه رفت و در سال ۱۳۴۵ تحصیلات ابتدایی‌اش به پایان رسید.

یکی از نقاط عطف زندگی حسین پناهی در سال ۱۳۵۱ به وقوع پیوست: رفتن به قم و خواندن درس طلبگی.

در سال ۱۳۵۴، به شوشتر رفت و برای مدت یک سال در آن شهر به آموزگاری مشغول بود. در سال ۱۳۵۷ به اهواز رفت و در کتابخانۀ این شهر مشغول به کار شد تا آنکه با شروع جنگ تحمیلی، پناهی به جبهه‌های جنگ رفت و در بخش‌های فرهنگی مشغول به خدمت شد.

با آنکه نام حسین پناهی بیشتر با شعر و نمایشنامه پیوند خورده است، اما بازی در مجموعه تلویزیونی محله بهداشت، شروع کار بازیگری او به حساب می‌آید.

گونۀ خاص صحبت کردن و بی‌پیراگی و سادگی و خلوص رفتارش و همچنین طنز تلخی که همواره با او بود، سبب شده بود تا نقش‌های خاصی در سینما و تلویزیون به او پیشنهاد شود.

من و نازی نخستین دفتر شعری حسین پناهی در سال ۱۳۷۶ به چاپ رسید و غنای ادبی آن به حدی بود که این مجموعه بعدها به چندین زبان نیز ترجمه شد.

حسین پناهی تعدادی از دفترهای شعری خود را به شکل آلبوم صوتی نیز دکلمه کرده و این آثار منتشر شده است.

سلام خداحافظ، کابوس‌های روسی، من و نازی، راه با رفیق، افلاطون کنار بخاری و نامه‌هایی به آنا تعدادی از آثار اوست.