کتاب درخت سحرآمیز و دو داستان دیگر

اسکار وایلد و دیگران

زاده شانزدهمین روز از ماه اکتبر سال ۱۸۵۴ در ایرلند. اسکار فلاهرتی ویلز وایلد داستان کوتاه، رمان و نمایشنامه می‌نوشت و شعر می‌سرود. او در خانواده‌ای با دغدغه‌ فرهنگی پرورش یافت. مادر وایلد، که نام هنری‌اش اسپرانزا بود، آثار اشخاص نامداری همچون دوما را ترجمه کرده و با ادبیات جهانی آشنایی داشت. همچنین پدرش، پزشکی بود که در حیطه‌ چشم‌پزشکی فعالیت می‌کرد و با وسایل و ابزارهای عتیقه به‌خوبی آشنا بود.

نواحی شمالی ایرلند، جایی بود که وایلد تحصیلات خود را در سال‌های کودکی در آن گذراند و سپس در سال‌های جوانی، در کالج‌های ترینیتی، آکسفورد و مگدالن، تحصیلات خود را پیگیری کرد.

سی ساله بود که ازدواج کرد و ماحصل این ازدواج دو پسر بود. از میان آثار وایلد، مجموعه داستان شاهزاده خوشبخت، به دو پسرش اهدا شده است. عشق ورزیدن به دیگر انسان‌ها و رسیدن به خلوص درونی زیبا، مضمون اصلی داستان‌های این مجموعه است. وایلد تحت تأثیر فرهنگ ایران هم بوده است. به شکل آشکاری، حافظ، شاعر پارسی، تأثیرات مشهودی بر اسکار وایلد گذاشته است، تا جایی که وایلد، داستان بلبل و گل را تحت تأثیر حافظ نوشته.

همچنین تعدادی از برترین نمایشنامه‌های جهانِ نمایش نیز نوشته‌ اسکار وایلد است؛ نمایشنامه‌هایی همچون سالومه، بادبزن خانم ویندرمیر، زن بی‌اهمیت و اهمیت جدی بودن.

همچنین در تالار نویسندگان متعلق به جریان مدرنیسم و آنگاه که از نمایشنامه‌نویسان و شاعران مدرن یاد می‌شود، نام اسکار وایلد از نام‌هایی است که بر قله ادبیات و نمایشنامه‌نویسی مدرن می‌درخشد. کلیشه واژه‌ای است که هیچ مصداقی برای وایلد ندارد. وایلد از جمله نویسندگانی است که بارها در زندگی دچار وضعیت بغرنج مالی نیز شد و حتی یک‌بار نیز به دلیل مسائل مالی، سر از زندان نیز درآورد!

همچنین تصویر دوریان گری، به عنوان یکی از شاخص‌ترین آثارش، از جمله کتاب‌هایی است که باید در فهرست آثار پیش از مرگ گنجاند.