پتر هانتکه
پتر هانتکه، زاده‌ی ۶ دسامبر ۱۹۴۲، نویسنده، نمایشنامه‌نویس، مترجم، شاعر، کارگردان فیلم و فیلمنامه‌نویس اتریشی است. او جایزه‌ی نوبل ادبی را در سال ۲۰۱۹ به دلیل اثراتی که با نبوغ زبانی خود در ادبیات به جای گذاشته و با آثارش تجربیات و درون بشر را مورد واکاوی قرار داده است از آنِ خود کرده است. در همان سال، گروه‌هایی از روشنفکران و روزنامه‌نگاران عمومی به انتقاد از اختصاص نوبل ادبیات به پتر هانتکه پرداختند که دلیل اصلی آن‌ها، حمایت این نویسنده از اسلوبودان میلوشویچ و نفی نسل‌کشی بوسنیایی‌ها از طرف او اعلام شد.

در اواخر دهه‌ی ۱۹۶۰، هانتکه با نمایشنامه‌های «اهانت به تماشاگر» و «کسپار» و همچنین رمان «ترس دروازه‌بان از ضربه‌ی پنالتی» شناخته شد. هانتکه که با خودکشی مادرش در سال ۱۹۷۱ بسیار تحت تأثیرِ این واقعه‌ی دراماتیک قرار گرفته بود، در رمان «اندوهی فراتر از رؤیاها» زندگی او را منعکس کرد. او عضو انجمن نویسندگان و بنیان‌گذارِ انتشارات ورلاگ در آوترن در فرانکفورت بود. او با ویم وندرس، یکی از بزرگ‌ترین کارگردانان سینمای آلمان، همکاری می‌کرد که این همکاری منجر به خلق فیلمنامه‌هایی همچون «حرکت اشتباه» و «فرشتگان بر فراز برلین» شد.

هانتکه در گریفن متولد شد. پدرش اریش شونمن، کارمند بانک و سرباز آلمانی بود که هانتکه تا سنین بزرگسالی با او ملاقات نکرد. مادرش ماریا، قبل از تولد پینتر، با برونو هانتکه، راهنمای تراموا از برلین، ازدواج کرد. خانواده از ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۸ در منطقه‌ی پانکوف تحت اشغال شوروی زندگی می‌کردند، جایی که پیتر در آنجا یک خواهر و یک برادر ناتنی داشت.

در سال ۱۹۵۴، هانتکه به مدرسه‌ی شبانه‌روزی پسران ماتینوم کاتولیک در تانزنبرگ فرستاده شد. او در آنجا اولین نوشته‌ی خود را در روزنامه‌ی مدرسه به نام فاکل منتشر کرد. در سال ۱۹۵۹، به کلاگنفورت نقل مکان کرد و در آنجا به دبیرستان رفت و در سال ۱۹۶۱ تحصیلات حقوق را در دانشگاه گراتس آغاز کرد.

هانتکه در دوسلدورف، برلین، کرونبرگ، پاریس، ایالات متحده و سالزبورگ زندگی کرده است و از سال ۱۹۹۰ در شاویل در نزدیکی پاریس اقامت داشته است. در سال ۲۰۱۶، فیلم مستند پرتره‌ای براساس زندگی او به کارگردانی کورینا بلز ساخته شد.

از سال ۲۰۱۲، هانتکه عضو آکادمی علوم و هنر صربستان است. او یکی از اعضای کلیسای ارتدکس صرب است.