حمیدرضا نعیمی
زاده نخستین روز از اردیبهشت سال ۱۳۵۳ در سر پل ذهاب. سال‌های جنگ و تئاترهای دانش‌آموزی در شهر اسلام‌آباد غرب نخستین گام‌های ورود به فعالیت هنری از سوی حمیدرضا نعیمی بود. اشغال شهر سر پل ذهاب توسط نیروهای عراقی در پی جنگ ایران و عراق، سبب کوچ اجباری نعیمی به همراه خانواده به اسلام‌آباد غرب شد. شهری که تحصیلات این نویسنده تا پایان دوران متوسطه در آن گذشت. در یک بازه زمانی دو ساله از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۹ با گروه‌های دانش‌آموزی در این شهر فعالیت تئاتری داشت. حضور و فعالیت در انجمن نمایش این شهر برایش رخداد بسیار مفیدی بود و آموختن از اساتیدی همچون نصرت سپهر و محمد زندی برای نعیمی اثرات مثبتی به همراه داشت.

قبول شدن در کنکور هنر سبب شد تا این نویسنده در سال ۱۳۷۲ راهی شهر تهران شود. در اینجا اساتید بزرگی همچون حمید سمندریان، فرهاد ناظرزاده کرمانی، محمود دولت‌آبادی، بهزاد فرهانی، عطاءالله کوپال و… سبب بهره‌بردن فراوان او شد.

نعیمی آشنایی با محمود استاد محمد را اتفاق بزرگ زندگی خود می‌داند. خودش می‌گوید این اتفاق سبب شد تا او مفهوم انسان، عشق و زندگی را بهتر متوجه شود.

از حمیدرضا نعیمی تاکنون آثار زیادی بر صحنه‌های تئاتر به اجرا رفته است که در این میان «سقراط» یکی از استثنایی‌ترین‌هاست. سقراط رکورددار بیشترین اجرا و بیشترین تعداد مخاطب در فضای تئاتری ایران است.

به نعیمی در سال ۱۴۰۰ نشان درجه یک هنری اهدا شد.

زندگی کنسرو شده، خط سرخ، یک دقیقه از آینده به اتمام رسیده، سنه‌کا، اینک انسان و مدیا از جمله دیگر آثار اوست.