پدر و مادر بودن مثل حرکت با ترن هوایی شهربازی است. وقتی سوار میشوی، دیگر پیاده شدنی در کار نیست و هرگز نمیدانی چند لحظه بعد، چه اتفاقی میافتد. تا دلت بخواهد افت و خیز دارد. نشستن در آن همانطور که باعث ترس و وحشت و حال به هم خوردگی میشود، میتواند احساسی از شادی، هیجان و سرخوشی را نیز ایجاد کند. مثل حرکت روی ترن هوایی شهربازی، همین فراز و نشیبهاست که آن را فوقالعاده میکند. مهمترین نکته در اینجا «همراه جریان رفتن» است. تا جایی که میتوانی طاقت بیاور و تلاش کن تا از این تجربه لذت ببری.
یکی از فیلمهای مورد علاقه من «والد بودن» با شرکت ... استیو مارتین است. فیلم با همدردی و طنز به لذتها و چالشهای پدر و مادر بودن و به طور کلی زندگی خانوادگی نگاه میکند.
شخصیت اصلی فیلم استیو مارتین تلاش میکند پدر خوبی باشد، برعکس پدر خودش که هیچ وقت پشتیبان او نبوده است. اما متوجه میشود که خود او هم دارد بسیاری از اشتباههای پدرش را تکرار میکند.