حسین منزوی

زاده نخستین روز مهر ۱۳۲۵ در زنجان. منزوی که از جمله شاعران غزل‌سرای معاصر کشورمان است، در سرودن شعر سپید و نیمایی هم چیره‌دست بود. تأثیر حسین منزوی در حیات دوباره‌ی غزل در دوره‌ی معاصر را می‌توان تأثیری اساسی و مثال‌زدنی دانست. منزوی ترانه‌سرا نیز بود و ترانه‌ها و غزل‌های او را خوانندگانی چون همایون شجریان، علیرضا افتخاری و… خوانده‌اند.

منزوی سال‌های دبستان و دبیرستان را در شهر زنجان گذراند و در سال ۱۳۴۴ برای تحصیل در دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران، زنجان را به مقصد تهران ترک کرد. تحصیل در رشته ادبیات برای حسین منزوی ناتمام ماند و سپس وی با تغییر رشته، به جامعه‌شناسی روی آورد، رشته‌ای که البته آن هم سرانجامی برایش نداشت تا آنکه سال‌ها بعد و در سال ۱۳۵۸ واحدهای باقی مانده را گذراند و توانست مدرک کارشناسی خود را اخذ کند.

حنجره زخمی تغزل نخستین دفتر شعر اوست که در سال ۱۳۵۰، انتشارات بامداد آن را منتشر کرد. منزوی با انتشار این دفتر شعر، در همان سال، عنوان بهترین شاعر جوان دوره شعر فروغ را از آن خود کرد. همکاری با رادیو تلویزیون ملی ایران مرحله بعدی زندگی این شاعر بود که در آنجا در کنار نادر نادرپور به کار مشغول بود.

محمد علی بهمنی معتقد است که او ادامه‌دهنده‌ی راهی است که از هوشنگ ابتهاج شروع شده و با منوچهر نیستانی ادامه می‌یابد و در نهایت بسیاری را دنباله‌رو خود می‌کند.

همچنان از عشق، با عشق تاب می‌آورم، اما تو را ای عاشق انسان کسی نشناخت و تیغ و ترمه و تغزل از جمله دفترهای شعری چاپ شده‌ی حسین منزوی در جهان ادب پارسی است.