پیتر ناداس نویسنده و نمایشنامه‌نویس مجارستانی در ۱۴ اکتبر ۱۹۴۲ در بوداپست در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد. مادرش کلرا تاوبِر و پدرش لَسلو ناداس بود. او در زمان تسلط نازی‌ها بر مجارستان، همراه مادر و برادرش از بوداپست گریخت و پس از پایان جنگ دوم جهانی و درست پیش از آنکه نیروهای اتحاد جماهیر شوروی بوداپست را محاصره کنند دوباره به همراه خانواده‌اش به این شهر بازگشتند و در خانه‌ی یکی از اقوام پل آرانیوسی روزنامه‌نگار اقامت کردند. مادرش وقتی که او ۱۳ ساله بود درگذشت و پدر او هم که در مجارستان کمونیستی، سمتی وزارتخانه‌ای داشت، گرچه از اتهام اختلاس تبرئه شده بود، بعد از این ماجرا و در ۱۹۵۸، خودکشی کرد و ناداسِ شانزده ساله را به سرپرستی مادربزرگ و پدربزرگش سپرد. ناتاس دبیرستان را تمام نکرد و به مطالعه‌ی عکاسی پرداخت و در همان اوایل دهه‌ی ۱۹۶۰، عکاس مجله‌ای بوداپستی شد.

در ۱۹۶۳، از یک مدرسه‌ی روزنامه‌نگاری دیپلم گرفت و بلافاصله بعد از آن به عنوان روزنامه‌نگار و عکاس مشغول به کار شد. در ۱۹۶۵ بود که داستان کوتاهی از او در یکی از مجلات ادبی بوداپست به چاپ رسید و این نخستین اثر او به‌عنوان نویسنده بود. در ۱۹۶۷، نخستین رمان کوتاهش را با عنوان «کتاب مقدس» به چاپ رساند که داستانی بود بر پایه‌ی تجربه‌های کودکی‌اش. بر پایه‌ی همین تجربه‌ها، مجموعه داستان کوتاهی هم در ۱۹۶۹ منتشر کرد. نخستین رمان بلندش، «پایان داستان یک خانواده»، را در ۱۹۷۲ به اتمام رساند. این رمان در چنبره‌ی سرکوب حکومت کمونیستی مجارستان تا پنج سال اجازه‌ی چاپ نیافت. ناداس بلافاصله بعد از اتمام این کتاب، به برلین شرقی رفت تا از یک بورس تحصیلی در رشته‌ی تئاتر استفاده کند. در همین زمان و از سال ۱۹۷۳ نوشتنِ شاید معروف‌ترین رمان بلندش را آغاز کرد: «دفتر خاطرات» اثر پروستیِ سترگی با روایت‌های درهم‌تنیده حول زندگی یک تبعیدی مجار در برلین شرقی دهه‌ی ۱۹۷۰٫

بعد از فرو ریختن دیوار برلین و تمایل روزافزون متفکران اروپایی به شکل بخشیدن به حافظه‌ای یکپارچه، یک انتشارات در برلین غربی، با نام روولت برلین، تأسیس شد تا واکنشی مستقیم باشد به فروپاشی کمونیسم در اروپای شرقی و یافتن مهم‌ترین نویسندگانش، چون برلین به عنوان نقطه‌ی تلاقی شرق و غرب اروپا بهترین مکان برای بازگشت به تاریخ بود. قراردادهایی با پیتر ناداس و ایمره کرتس (نویسنده‌ی مجار دیگر) نخستین قراردادهایی بود که روولت بست. به این ترتیب، نخستین ترجمه از «دفتر خاطرات» در ۱۹۹۱ و به زبان آلمانی انجام شد.

آنچه رسانه‌های آلمانی ‌زمان بازتاب دادند شگفت‌انگیز بود: روح زمانه، نقطه‌ی عطف نثر نویسی در مجارستان و شاید در تمام اروپا، کتاب قرن. سوزان سانتاگ، نویسنده و نظریه‌پرداز بلندآوازه‌ی امریکایی، بلافاصله بعد از ترجمه‌ی انگلیسی این کتاب در ۱۹۹۸، آن را مهم‌ترین رمان معاصر و یکی از مهم‌ترین کتاب‌های قرن خواند. در همان سالِ چاپ کتاب به زبان آلمانی ۲۵۰۰۰ نسخه از آن به چاپ رسید. روایتگری ماهرانه، واقع‌گرایی عبوسِ موشکاف که طی جمله‌های طویل پیچیده برملا می‌شود، یادآور نثر توماس مان یا هرمان بروخ در تمام صفحات کتاب می‌گسترد و به صدها جزئیات دقیق اشاره می‌کند.