کتاب هنر درمان نشر قطره

چکیده

معرفی مختصر کتاب

گوشه ای از کتاب

حمایت‌کننده باشید

یکی از ارزش‌های مهم درمان فردی، تجربه‌ی دریافت حمایت مثبت است. پرسش: «وقتی بیماران سال‌ها بعد به گذشته می‌نگرند، از تجربه‌ی درمان چه چیز را به خاطر می‌آورند؟» پاسخ: «نه بینش و نه تعبیر و تفسیرهای درمانگر را. تنها گفته‌های حمایت‌کننده‌ی درمانگر است که در خاطر می‌ماند.»

من مرتباً افکار و احساسات مثبتم را درباره‌ی بیماران به زبان می‌آورم. این کار طیف وسیعی از خصوصیات آن‌ها را شامل می‌شود، از جمله مهارت‌های اجتماعی، کنجکاوی روشنفکرانه، ملایمت، وفاداری به دوستان، فصاحت، جرئت رویارویی با دیوهای درونی، میل به تغییر، تمایل به خودافشاگری، عشق لطیف به فرزندان، تعهد به شکستن دور باطل سوءرفتار و تصمیم به نسپردن «سیب‌زمینی داغ» به نسل بعد. خسیس نباشید. دلیلی برای خست وجود ندارد؛ برعکس، دلایل زیادی برای بیان این مشاهدات و احساسات مثبت‌تان موجود است؛ ولی مراقب تعریف‌های پوچ و توخالی باشید: حمایت شما باید به اندازه‌ی بازخوردها و تعبیر و تفسیرهایتان قاطع باشد. اقتدار عظیم درمانگر را به خاطر بسپارید: اقتداری که حاصل ورود به حریم خصوصی‌ترین وقایع زندگی، افکار و تخیلات بیمار است. پذیرش و حمایت از سوی کسی که شما را این‌گونه از نزدیک می‌شناسد، بسیار تأییدکننده است.

وقتی بیماران گام درمانی مهم و جسورانه‌ای بر می‌دارند، از آن تعریف کنید. اگر چنان مجذوب درمان شده باشم که از تمام شدن وقت متأسف شوم، به بیمار می‌گویم از اینکه مجبورم جلسه را ختم کنم، بیزارم و یک اعتراف: این موضوع را به‌صورت غیرکلامی اثبات می‌کنم و در افزودن چند دقیقه به‌وقت ملاقات تردید به خود راه نمی‌دهم – بالاخره هر درمانگری برای خود، پستویی پنهانی حاوی خطاهای کوچک دارد!

بیشتر اوقات، درمانگر تنها شنونده و بیننده‌ی نمایش‌های بزرگ و دلاوری‌هاست. این امتیاز، واکنشی نسبت به بازیگر را می‌طلبد. هر چند ممکن است بیماران رازداران دیگری هم داشته باشند، هیچ‌چیز به پای درک فراگیر درمانگر از لحظات خطیر نمایش نمی‌رسد. برای مثال، سال‌ها پیش، بیماری به نام مایکل که نویسنده بود، به من اطلاع داد که مدت کوتاهی است صندوق پستی مخفی‌اش را مسدود کرده است. این صندوق سال‌ها راهی بود برای برقراری روابط طولانی نامشروع خارج از ازدواج. پس مسدود کردن این صندوق، عملی خطیر به شمار می‌آمد و من وظیفه‌ی خود دانستم از شجاعت فراوان او در این اقدام تقدیر کنم و به او خاطرنشان کردم احترام زیادی برای این کار او قائلم و او را تحسین می‌کنم.

تا چند ماه بعد، او همچنان با تصاویر تکرار شونده‌ی آخرین معشوقه‌اش و اشتیاق فراوان به او شکنجه می‌شد. من حمایتش کردم.

– می‌دانی مایکل، احساس و اشتیاق از نوعی که تو تجربه کرده‌ای، به‌سرعت نابود نمی‌شود. البته که بارها آرزوی آن را خواهی کرد. این اجتناب‌ناپذیر است؛ بخشی از انسان بودن توست.

– منظورت این است که بخشی از ضعف من است. کاش از فولاد بودم و آن زن را به‌راحتی کنار می‌گذاشتم.

– ما برای آن مردان فولادی نام مخصوصی داریم: آدم ماشینی و خدا را شکر که تو آدم ماشینی نیستی. من بارها از حساسیت و خلاقیت تو سخن گفته‌ام، این‌ها گرانبهاترین سرمایه‌های توست. به‌خاطر آن‌هاست که نوشته‌های تو تا این حد تأثیرگذار است و دیگران این‌گونه مجذوبت می‌شوند؛ ولی این ویژگی‌ها، روی تاریکی نیز دارد: تشویش؛ نمی‌گذارد تو در چنین شرایطی با متانت و آرامش زندگی کنی.