جستجوهای اخیر
جستجوهای پرطرفدار
105,400
اگر بچه ای سه ساله را در وسط اتاق بگذاریم و سرش داد بزنیم که خیلی احمق است و هرگز نمی تواند کاری را درست انجام بدهد و این کار را اینطوری باید انجام بدهد و نباید آن کار را بکند و واقعاً که چه آشفته بازاری درست کرده است و چندبار هم کنکش بزنیم، دست آخر با کودکی وحشت زده روبرو میشویم که یا گوشه ای کز میکند. یا زیر گریه میزند. کودک یکی از این دو راه را انتخاب میکند و ما نیز هرگز به توانمندی و استعدادهای بالقوه اش پی نمیبریم.
اما اگر به همین بچه بگوییم که چقدر دوستش داریم چه زیباست و وجودش تا چه اندازه برایمان مهم و عزیز است و چقدر باهوش و درخشان و دانا و کاردان است و اگر هم اشتباهی بکند کوچکترین مانعی ندارد زیرا از همین تجربه هاست که چیزی تازه می آموزد و در هر شرایطی دوستش میداریم و به کمکش میشتابیم، آنگاه استعدادهایی که کودک از خود نشان میدهد شما را به حیرت میبرد درون هر یک از ما کودکی سه ساله هست که بیشتر اوقات سرش داد میزنیم و آنگاه حیرت میکنیم که چرا زندگیمان بر وفق مرادمان نیست اگر دوستی مداوم از شما انتقاد کند آیا از حضورش خوشحال میشوید؟ شاید در کودکی اینطور با شما رفتار میشد که البته موجب تأسف است؛ اما گذشته گذشته است و اگر شما بخواهید اکنون نیز با خود چنین رفتار کنید، موجب تأسف بیشتر خواهد بود.
حالا فهرستی از پیامهای منفی دوران کودکی را در برابر خود داریم. آیا این فهرست با آنچه خود شما نقاط ضعف خویش میدانید تطبیق میکند؟
آورده اند که نجاری هنگام ساختن یک صندلی ی که به یا یکی از قضات متعلق بود. اهتمام زیادی می کرد و در استحکام آن سعی بسیاری داشت. کسی به او گفت این اندازه دقت و موشکافی برای چیست؟ گفت: «برای اینکه میخواهم روزی بر آن بنشینم
عاقبت نیز چنین شد، چه آن که نجار مزبور شروع به خواندن و مطالعه علم حقوق کرد و پس از مدتی به منصب قضاوت رسید.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک