کتاب کودک خانواده انسان

پس از گذشت شش ماه از چاپ نخست این کتاب هنوز مورد تشویق خوانندگان این کتاب قرار میگیرم کسانی که از نزدیک با آنها در تماس هستم اغلب از سادگی زبان کتاب و محتوای غنی آن سخن می رانند. عده ای نیز میپرسند آیا ممکن است چنین روشی را در دراز مدت به کار بست؟ آیا میتوان زبان جدید ایجاد رابطه با کودکان را چنان آموخت که برای والدین طبیعی جلوه کند و بخشی از وجودشان شود؟ و از همه مهم تر، آیا این روش نو در جامعه ما نیز قابل پیاده شدن است؟ همان طور که در مقدمه چاپ نخست اشاره شده است روش دکتر جینات محتوایی عام دارد ولی جزئیات رفتار والدین با فرزندان به طور قطع باید تحت تأثیر فرهنگ و جو سرزمینی که والدین و کودک در آن زندگی میکنند باشد. پس چنانچه از جزئیات امر بگذریم کل روش در هر جای عالم قابل اجراست. توصیف کردن به متهم کردن راهنمایی کردن به جای سرکوفت و مؤاخذه، همدردی کردن به جای جای خفه کردن و نفی احساسات همه اینها به هر زبانی و در هر کشوری می تواند مورد استفاده قرار گیرد حتی با زبان اشاره هم میتوان آن را به کار بست تنها عزم راسخ و پشتکار ضامن موفقیت شخص در اجرای درست این روش است و بس روش استفاده شده در کتاب نه تنها در مورد کودکان کارایی دارد، بلکه در برخورد با بزرگسالان و در روابط اجتماعی نیز میتواند از کشمکش های بیهوده و زاید پیشگیری کند و از تلف شدن انرژی و وقت گرانبهای انسانها جلوگیری نماید.

 او غذاهای مدرسه را نمی خورد. اگر به لوری در شب امتحان دیکته کمک نکنم امتحانش را بد خواهد داد و از شور و شوق خواهد افتاد. اگر هر دو آنها را در هوای نامساعد با اتومبیل خودم به مدرسه نبرم، حتماً سرما می خورند و مریض میشوند. رو به من کرد و گفت: به من بگو کجای کارم وحشتناکه؟ آیا والدین وظیفه ندارند که بچه هایشان را حمایت و کمک کنند؟ با این وصف پس از شنیدن حرفهای دکتر جینات که به کرات میگوید: «بهترین کمک کمک نکردن است»، دیگر هیچ اطمینانی به خود ندارم. شاید کارهایی که من انجام میدهم برای بچه ها مفید نیست. هلن وارد اتاق شد و من هم به دنبالش زیر لب گفت: «حالا کی گفت که او درست میگه؟ و ادامه داد: «قبلاً هم اتفاق افتاده که متخصصها اشتباه کنن اما شاید کارهایی برای بچه ها انجام میدهم که خودشان قادر به انجامش هستند. بیلی دیگر هفت سالش شده ولی هنوز صبح ها با برس وارد اتاق من میشود تا موهایش را مرتب کنم او دیگر کاملاً میتواند سرش را شانه کند اما وقتی من سرش را شانه می زنم خیلی خوشگل و جذاب میشود حالا متوجه می شوم که کار بی آزاری مثل برس زدن موی سر بچه میتواند استقلالش را از او بگیره

کتابی که در دست دارید حاصل تجربیات دو مادر است که به مدت پنج سال در یک گروه تربیت کودک شرکت کردند تا بتوانند فرزندانشان را با روشهای بهتری پرورش دهند. از آنجا که نویسندگان کتاب روان شناس حرفه ای نیستند در این کتاب از اصطلاحات دشوار و فنی خبری نیست و نویسندگان با ساده ترین زبان تجربیات خود را در مقام مادر در دسترس خواننده قرار داده اند. آنها حاصل یک دوره پنج ساله کار گروهی زیر نظر دکتر جینات را در این کتاب گرد آورده اند و با طرح شکست ها و موفقیتهایشان نشان می دهند که تربیت کودک کاری ساده و پیش پا افتاده نیست. خانم ادل فیبر دارای درجه لیسانس در رشته تئاتر و فوق لیسانس علوم تربیتی از دانشگاه نیویورک است. او مادر سه فرزند است و در مدارس نیویورک تدریس میکند. خانم ایلین مزلیش دارای درجه لیسانس در رشته تئاتر است و در مؤسسات پرورش کودکانی که مشکل تربیتی دارند مشغول به کار است. او نیز مادرسه فرزند است.