جستجوهای اخیر
جستجوهای پرطرفدار
جنگ میشود یا نه؟ یکی از پرسشهایی است که همیشه در رسانه ها مطرح می.شود ما با این پرسش آشناییم و سهگانه ی دختران کابلی اگرچه درباره ی افغانستان است اما بیشتر درباره ی همین پرسش است. ماجرای این سه گانه از زبان پروانه آغاز میشود. وقتی پدرش را دستگیر میکنند خانواده تصمیم میگیرد که او در نقش یک پسر وارد بازار شود با این حال او خوشبخت تر از دیگر اعضای خانواده اش است چون حداقل اجازه دارد از خانه بیرون برود.
اگر دبورا الیس، نویسنده ی کتاب، به این کشور و اردوگاه های پناهندگان سفر نمیکرد داستان این قدر واقعی و دوست داشتنی از آب در نمیآمد این کتاب در هر ،جلدش برهه ای از تاریخ افغانستان را روایت یکند که ما روایتهای رسمی اش را در اخبار شنیده ایم. خانواده در هر سه کتاب این مجموعه عنصر مهمی است. در جلد اول خانواده برای دختری باعث امید است و برای دیگری انگیزه ی فرار در جلد دوم پروانه برای پیدا کردن خانواده که برای عروسی خواهر بزرگتر به مزار شریف رفته اند همراه پدر که از زندان رها شده، عازم سفر میشود. شوزیه هم همراه او راهی سفری میشود که با غم از دست دادن پدر همراه است و در نهایت به پیدا کردن مادری آسیب دیده می انجامد. جلد سوم کتاب روایتی از شوزیه است که رؤیای رفتن به فرانسه را دارد. رؤیای او عکسی از مجله ای است که در جیبش نگه میدارد. او که به عنوان پسر در بین چوپانها زندگی کرده و در کوهستانها روزهای سختی داشته است علاقه ی چندانی به فضای غبار گرفته ی اردوگاه پناهندگان ندارد. او بار دیگر با لباس پسرانه برای به دست آوردن آرزویش میرود، گرسنگی میکشد در خیابان و گورستان میخوابد از سطل آشغالها غذای مانده میخورد و پولهایش را ذره ذره در لباسهایش جمع میکند، زندان میافتد، آزاد میشود و سپس اندکی آرامش مییابد. عمر این آرامش کوتاه است زیرا حمله ی آمریکا به افغانستان شروع میشود؛ هر چند دبورا الیس اشاره نکرده بمبارانهایی که در کتاب از آن یاد میشود کار آمریکاست. در گرماگرم نبرد بسیاری به کشورشان باز میگردند تا به هموطنانشان یاری برسانند و شوزیه ،نیز رؤیای رفتن به فرانسه را از ذهنش پاک میکند و لباس پسرانه میپوشد تا در این همکاری سهمی داشته باشد.
86,250
تلگرام
واتساپ
کپی لینک