جستجوهای اخیر
جستجوهای پرطرفدار
212,000
هلی می‌گوید: «شاید بهتر باشه استراحت کنی، از اون روز هر روز خسته و خسته‌تر به نظر می‌رسی.» هلی حرفش را قطع می‌کند، انگار که منتظر اجازه است تا اسم بی را بیاورد. نمی‌توانم خودم را وادار کنم که این اجازه را به او بدهم، پس بی‌فایده و بی‌احساس، بی‌حرکت می‌ایستم.
می‌گویم: «اگه کار کنم برام بهتره، وقتی کار می‌کنیم حواسمون پرت میشه.» این شعار طوطی‌وار راهب‌های معبد است. «بی هم اگه بود می‌خواست که کنم.»
حالا این منم که اسم خواهرم را آورده‌ام و زنگ آن در گوشم می‌پیچد و سنگینی می‌کند. یاد او مانند سنگینی آب روی شهر روی ما سنگینی می‌کند. او همه جا هست.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک