کتاب جلبک های آب شیرین

جلبک ها به طور گسترده ای در محیط های آب شیرین مانند دریاچه ها و رودخانه ها وجود دارند. آنها ریز موجودات مرئی هستند که فقط با کمک میکروسکوپ نوری دیده میشوند. اگرچه وجودشان به نسبت کم رنگ است اما در محیط های آب شیرین هم از لحاظ مبانی بوم شناسی و هم در استفاده انسان از منابع طبیعی اهمیت زیادی دارند. این کتاب به تنوع جلبکها در محیط های آب شیرین می پردازد و یک بررسی کلی از گروه های مهم این موجودات فصل (۱) روشهای جمع آوری و شیوه شمارش (فصل (۲) کلیدهای شناسایی گروه های جلبکی و جنسهای اصلی (فصل (۴) انجام میدهد جلبکها به عنوان شاخصهای شرایط محیطی (شاخص زیستی به صورت گونه های منفرد (فصل (۱) و به عنوان یک اجتماع (فصل (۳) بررسی میشوند.

۱-۱-۱ مروری بر جلبکها

واژه "الگ " از کلمه لاتین علف دریایی منشأ گرفته است و امروزه به عنوان یک اجتماع گسترده از موجودات که هم از لحاظ ریخت شناختی و هم از لحاظ فیزیولوژی عمومی شناخته شده اند، به کار برده می شود. آنها موجودات ساده ای هستند که تمایزی در ریشه ساقه و برگ ندارند و اندام های توليد مثل آنها در یک محفظه پوشیده نیست از لحاظ فیزیولوژی به طور اساسی خودپرور اتوتروف به دست آوردن همه مواد لازمشان از مواد غیر آلی و فتوسنتز کننده هستند و ترکیبات پیچیده کربنی را از دی اکسید کربن و انرژی نوری تولید میکنند بعضی جلبک ها جزء دگر پرورهای ثانویه هستند که مولکولهای پیچیده آلی را به روش ارگانوتروفی یا هتروتروفی جذب می کنند

 وزن خشک و وزن خشک بدون خاکستر یکی از رایج ترین روشهای اندازه گیری زی توده جلبکها جمع آوری فیتوپلانکتون ها به کمک نور و با با استفاده از فیلتر غشایی فیبر شیشه ای یا میلی پور (فیبر از نمونه حجمی آب است که مقادیر وزن تر زی توده مواد آلی و غیر آلی به علاوه آب وزن خشک زی توده مواد آلی و غیر آلی با وزن خشک بدون خاکستر فقط زی توده آلی به دست میآید به این دلیل که میزان خروج آب از نمونه می تواند متغیر باشد، معمولاً وزن تر محاسبه نمی شود.

در عمل وزن خشک یا وزن خشک بدون خاکستر از دست کم سه تکرار نمونه آب به دست می آید.

وزن خشک را می توان با خشک کردن نمونه در آون مجهز به ترموستات کنترل دما در دمای ۱۰۵ درجه سانتی گراد تا زمانی که وزن نمونه دیگر تغییر نکند به طور معمول حدود ۲۴ ساعت اندازه گیری کرد.

برای به دست آوردن وزن خشک بدون خاکستر نمونه در یک کوره بسته که مجهز به ترموستات کنترل دماست به مدت یک ساعت یا به وزن ثابت و در دمای ۵۰۰-۳۰۰ درجه سانتی گراد حرارت داده می شود و در نتیجه وزن خاکستر از وزن خشک کاهش می یابد و مقدار خاکستر آزاد به دست می آید. محدودیت هایی در تعیین مستقیم زی توده به عنوان وزن خشک وجود دارد که در ادامه آورده شده است. نمونه فیتوپلانکتون حاوی مواد آلاینده غیر جلبکی مانند ذره های بقایای موجودات و زئوپلانکتون هاست که هر دو در وزن خشک شرکت میکنند وجود مواد ذره ای آلی و غیر آلی از رسوبات به ویژه در طول زمستان هنگامی که ممکن است دریاچه به طور کامل مخلوط شود، زیاد است. این موضوع هنگامی که در اپی لیمنیون جمعیت فیتوپلانکتون به صورت فصلی کم می شود. اتفاق می افتد و هر دو این فاکتورها باعث میزان زیاد این ذره ها در نمونه فیتوپلانکتون در این موقع از سال میشوند و تزل (۱۹۸۳) تخمین زد که این مواد ذره ای ممکن است بیش از ۸۰ درصد کل ستون در وضعیتهای خاص را شامل شوند. فرایند خشک کردن میتواند باعث از دست دادن میزان محسوسی از مواد آلی فرار شود که منجر به تخمین کم وزن خشک میشود این اثر با خشک کردن در دمای کمتر (۹۰-۸۰ درجه سانتی گراد) کاهش مییابد به دلیل این محدودیت زی توده فیتوپلانکتونها نسبت به روش وزن خشک از غلظت رنگدانه بیشتر استفاده میشود مواد غیر جلبکی آلوده کننده مشکل عمده ای در تعیین وزن خشک است که در برآورد زی توده کلروفیل » ثبت نمی شود.