جستجوهای اخیر
جستجوهای پرطرفدار
با توجه مرکزی به اهمیت وساطت در شناخت است که هگل برای نقش بازاندیشی در مورد شناخت مشخص امر مطلق ارزش بسیار قابل است. از همین رو است که مینویسد بنابراین این یک شناخت نادرست عقل است که در آن بازاندیشی از امر حقیقت دار مستثنا می شود و به عنوان جنبه ی مثبت امر مطلق ادراک نمی شود. منطق پدیدارشناسی»، ص ۵۱
۲۲ نکته ی گفته شده را چنین نیز میتوان ادا کرد، اینکه عقل یک فعالیت غایتمند است برجسته کردن یک طبیعت پنداشته بر تفکر بد درک شده و به ویژه رد غایتگرایی بیرونی باعث شده که شکل غایت به کلی بی اعتبار شود اما به معنایی که هنوز ارسطو طبیعت را چونان فعالیت غایتمند تعریف کرده است غایت بیواسطه است ساکن است بیحرکت خود جنباست، از این حیث عامل شناساست نیروی جنباننده ی آن به زبان انتزاع برای خود بودگی یا سلبیت محض است. نتیجه تنها از آن رو همانی است که در آغاز بود که آغاز غایت است.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک