جستجوهای اخیر
جستجوهای پرطرفدار
به همین منظور و با توجه به گستردگی و تنوع أسماء الحسنی در قرآن کریم، ابتدا، حوزهی معنایی «آفرینش» در قرآن کریم مشتمل بر أسماء الحسنای «خالق»، «فاطر»، «بدیع»، «بارئ» و «مصوّر»، به عنوان مبنای مطالعه در این زمینه انتخاب شد. برای رسیدن به هدف اول، از منابع مهمّ لغویِ عمومی و تخصصی (قرآنی) متقدم و متأخر، و همچنین از ۳ تفسیر مهم و معروف اهل سنت و ۳ تفسیر مهم و معروف شیعه استفاده شد، با این رویکرد که بتوان پوشش مناسبی را از منابع عمدهی سنتی ارائه داد. در این مرحله، سعی بر این بود تا وجوه مختلف معناییِ به کار رفته برای هر اسم، در این منابع احصا شود و در نتیجه، میزان دقت در کاربرد أسماء الحسنی در منابع سنتی آشکار گردد.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک