کتاب اصول مفاهیم و کاربردهای نانوبیوتکنولوژی

ایده نانوفناوری را برای نخستین بار فیزیکدان مشهور پروفسور ریچارد فاینمن در ۲۹ دسامبر ١٩٥٩ مطرح کرد. پدر علم نانو در اجلاس سالانه انجمن فیزیکدانان آمریکا در انستیتو فناوری به مفهوم «در "There's plenty of room at the bottom" کالیفرنیا طی یک سخنرانی با عنوان آن پایین فضای زیادی وجود دارد به معرفی قابلیتهای موجود در جهان مولکول ها و دستکاری اتم ها به منظور ساخت مواد با خصوصیات و کارآیی جدید پرداخت. در این سخنرانی قاینمن امکان نگارش دایرة المعارف بریتانیا را بر نوک سوزن توضیح داد. در واقع هدف او ایجاد انگیزه در مراکز آموزشی و پژوهشی برای جلب توجه به دنیای نانو بود. نانوزیست فناوری به عنوان شاخه ای از نانوفناوری و یکی از مهمترین فناوری های کلیدی هزاره سوم امکان تعامل با سامانه های زنده را در مقیاس مولکولی پدید می آورد. دانش نانوزیست فناوری اجزا و ترکیبات داخل سلولها را با استفاده از فنون جدید خود آرایی و مکان آرایی شبیه سازی و برای تولید محصولات زیست فناوری استفاده می نماید. در مراحل توسعه یافته تر ابزارهای نانو زیستی و نانو ماشینهای هوشمند با عملکرد و قابلیت دسترسی بالا ارایه می نماید. جذابیت نانوزیست فناوری معطوف همگرا نمودن دنیای میکرو نانو و انگستروم با توجه به مبانی فیزیکی توانایی ساخت شیمیایی و خواص گروه های عاملی نانوساختارهای زیستی میباشد تعیین مرزهای مشترک و سهم نانو و زیست در دانش نانوزیست فناوری مشکل به نظر میرسد زیرا زیست فناوری و نانوفناوری هر کدام به عنوان زمینه های بین رشته ای مطرح هستند

ایمنی سنجی مغناطیسی سریع تر بوده و ایمنی سنجی خودکار را فراهم میکند [٥٤] از ایمنی سنجی مغناطیسی در ردیابی آنزیم ها تعقیب رادیو ایزوتوپها و مواد فلورسنت شیمی پرتو تابی اندازه گیری و تحلیل محیط مانند تعیین هیدروکربنهای آروماتیک تری نیتروتولوئن، بنزن تولوئن اتیل بنزن و زایلن در آب، خاک و غذا استفاده میشود. پایه ایمنی سنجی مغناطیسی بر اساس استاندارد ایمنی سنجی است، ولی در این حالت ماده هدف به وسیله ذرات سوپر پارا مغناطیس یا حاملهای مغناطیسی برچسب دار شده و مواد برچسب دار ردیابی و سنجش میشود [٥٦٥٥]

٢-٦-٦ دارورسانی با استفاده از سامانه های نانوذره ای

استفاده از سامانه های نانوذره ای برای دارورسانی به دهه ۱۹۷۰ و پژوهشهای پیتر اسپیسر بر می گردد. آنها از نانوذرات پلی اکریل و سیانو اکریلات برای دارورسانی ضد تومور به روش تزریقی و نیز انتقال دارو به مغز و ژن درمانی استفاده کردند از دهه ۱۹۸۰، سامانه های نانوذره ای در دارورسانی خوراکی نیز به کار گرفته شد [۵۷ ۵۸] افزایش حلالیت داروهای آب گریز از طریق کوچک کردن مواد در مقیاس نانو با استفاده از سامانه های نانوذره ای مشهور به توپ جادویی امکان پذیر میشود سامانه های نانوذره ای میتوانند با هدف قرار دادن تومورها به افزایش غلظت نقطه ای دارو افزودن لیگاند به سطوح نانوذرات برای اتصال به هدف خاص و بهبود دارورسانی منجر شوند حضور نانوذرات فلزی در این سامانه ها به منظور دستیابی به خواص ویژه نظیر مغناطیسی پارامغناطیسی حرارتی و غیره است. از نانوذرات مغناطیسی نظیر مگنتیت پوشیده شده با نانوپوسته خارجی نظیر طلا در دارورسانی و پزشکی برای هدف گیری سلولهای سرطانی و آشکارسازی استفاده فراوانی میشود