کتاب بازداشتگاه بردگان

«بازداشتگاه بردگان» کتابی است به قلم زورا نیل هرستن که انتشارات قدیانی آن را به چاپ رسانده است. «بازداشتگاه بردگان: روایتی مستند از آخرین محموله‌ی سیاه» رمانی منتشرنشده از زورا نیل هرستن، نویسنده‌ی فقید امریکایی_افریقایی است که برای نخستین‌بار در ماه می سال ۲۰۱۸ و ۵۸ سال پس از درگذشت وی منتشر شد. این کتاب روایتی واقعی و مستند از زندگی آخرین بازمانده‌ی دوران تجارت برده در آتلانتیک است؛ داستان بردگانی که با کشتی و به‌صورت قاچاق از افریقا وارد امریکا ‌شدند. هرستن در این شاهکار پرفروش، امکان دسترسی دلهره‌آور به یکی از فاجعه‌بارترین جنایات دوران مدرنیته را میسر می‌سازد؛ جنایتی که وقتی از زبان قربانی‌اش بازگو می‌شود بسیار ملموس‌تر انگاشته می‌شود. مخاطب به مجردِ مطالعه‌ی این کتاب، گرفتاری‌ها و معضلاتی که بسیاری از سیاه‌پوستان، به‌ویژه روشنفکران و رهبران سیاسی‌شان، در گذشته‌های نه‌چندان دور با آن‌ها مواجه بوده‌اند را درک می‌کند. آلیس واکر، نخستین نویسنده‌ی سیاه‌پوست برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر معتقد است که هرتسن، این نابغه‌ی جنوبی، در کتاب «بازداشتگاه بردگان» هم زخم‌ها را نشان می‌دهد و هم بر آن‌ها مرهم می‌نهد. واژه‌ی اسپانیایی barracoon، ریشه‌ی لغوی‌اش از barraca سرچشمه گرفته است که به معنی کلبه، آلونک و کَپَر است. واژه‌ی barracoon مبین ساختمان و بنایی است که از آن برای توقیف و نگهداری موقت بردگان افریقایی که به اروپا یا امریکا منتقل می‌شدند استفاده می‌شد. این ساختمان‌ها شامل موانع، حصارها و محوطه‌های محصور در ساحل می‌شدند که گاهی به اندازه‌ی یک آلونک سست و بی‌دوام بودند و گاهی هم به قوت یک قلعه‌ی مستحکم یا بازداشتگاهی مخوف با سیاه‌چال‌های متعدد بنا می‌شدند که سیاه‌پوستان افریقایی در آن‌ها حبس می‌شدند. افریقایی‌های محبوس در این سازه‌ها یا ربوده شده، یا اسیر جنگی بودند یا در مسیر مهاجرت از سرزمین‌های دورافتاده‌ی خود به قاره‌های دیگر در دام سوداگران برده گرفتار شده بودند. بسیاری از آن‌ها به دلیل شرایط نامناسب جسمانی یا طولانی بودن زمان سفر با کشتی در همین بازداشتگاه‌ها می‌مردند و برخی دیگر هم در انتظار رسیدن یک کشتی برای بارگیری آن‌ها که گاهی سه تا شش ماه به طول می‌انجامید تاب و توان خود را از دست می‌دادند و جان می‌سپردند. این مرحله از تجارت برده به نام «مرحله‌ی کشتی‌رانیِ بندر به بندر» شهرت داشت. در طی سال‌های نخست ممنوعیت و سرکوب تجارت برده، گاهی بردگان و زندانیان ماه‌ها روی کشتی‌ها زندانی می‌شدند تا به ساحل امنی برای سوداگران برسند.