کتاب گام به گام تا داستان نویسی حرفه ای 7

«در اولین نگاه عجیب به نظر می رسد که هیچ حادثه مهمی در این تکه از داستان به چشم نمی خورد. رمان های ریموند چندلر معمولاً شاهکارهایی به شمار می آیند که نثری ساده و روان و جریان سریعی از کنش ها دارند. پس در اینجا چه اتفاقی افتاده است؟ این تکه از داستان قصد دارد چه بگوید. این سطرها درباره آیین و مراسم و اهمیت آن برای ما انسان هاست. وقتی به آیین ها فکر می کنیم اولین چیزهایی که به ذهنمان می آید مذهب و اعیاد است اما آیین می تواند هر آن چیزی باشد که ما همواره به روشی خاص انجامش می دهیم. پژوهشگران بازار آمریکا فهمیده اند اینکه مردم با کاسه و قاشق مورد علاقه شان شب ها دیروقت بستنی بخورند نوعی رنگ و بوی آیینی پیدا کرده است. وقتی دختر نوجوانی موهایش را روزی صد بار برس می کشد این یک آیین است. قهوه درست کردن نوعی آیین و مراسم به شمار می آید به خصوص اگر یکی از آن ماشین های قهوه ساز تجملاتی داشته باشید. آیین ها به زندگی ما نظم و ساختار می بخشند. بعضی شان به ما لذت می دهند و قسمتی از آن لذت مربوط به اولین بودن است. دقت کنید که چطور مارلو۵ شخصیت راوی قطعه داستان بالا دوست دارد که اولین نوشیدنی عصر خود را به آرامی بنوشد و لذتش را مزه مزه کند. به تمام جزئیات مربوط به حواس توجه کنید هوای خنک لیوان های براق زیرلیوانی خشک کافه ساکت. این جزئیات فضاسازی می کند و باعث می شود بتوانیم لذت خود را با خواننده شریک شویم. در جهانی ناپایدار آیین ها حاشیه ای از آسایش و ثبات فراهم می کنند. شرکت های تبلیغاتی از این پدیده استفاده می کنند تا مردم به محصولات آن ها احساس پذیرش و صمیمیت بیابند به طور مثال یک آگهی تجاری اتومبیل زن و شوهری را نشان می داد که عقیده های متفاوتی درباره ماشین مشترکشان دارند. زن دوست دارد ماشینش همیشه تمیز باشد. به محض نشستن در ماشین نوار را از دستگاه پخش خارج می کند و پاکت آب نبات های ولو شده را جمع می کند و قبل از حرکت آن ها را داخل داشبورد می گذارد. کمی بعد مرد را می بینیم که تا سوار ماشین می شود نوار را داخل دستگاه پخش می گذارد و آب نبات هایش را بیرون می آورد و یکی از آن ها را توی دهانش می اندازد. مرد لبخندی روی لب دارد. به این ها می گویند آیین. به همین ترتیب نویسندگان می توانند از آیین ها و رفتارهای آیینی برای خلق پیوند یا پلی بین خواننده و جهان داستان گنجانده شده در رمان استفاده کنند. بار دیگر به تکه داستان چندلر نگاهی بیندازید. فصل فوق این طور تمام می شود اگر ازش پرسیده بودم داستان زندگی اش را بهم می گفت اما من هیچ وقت ازش نپرسیدم که چطور صورتش داغان شده. اگر از او پرسیده بودم و او هم برایم گفته بود زندگی چند نفری را نجات می داد. فقط شاید نه بیشتر.»