کتاب ایده های بزرگ فلسفی

بعضی وقتها هاله ای در اطراف فلسفه هست که افراد را پس میزند و شوق و ذوق آنها را می گیرد. مطمئن نیستم علتش این است که فیلسوفان اغلب از کلمات قلمبه سلمبه ای مانند «مغالطه استفاده میکنند در حالی که خیلی راحت میشود از کلمه ی «غلط» استفاده کرد یا این که هر جمله ای که می گویند با خونسردی چند کلمه ی یونانی قدیمی هم قاطی اش میکنند اما لازم نیست این طور باشد و به همین دلیل من این کتاب را نوشتم فلسفه باید طوری باشد که بشود با آن ارتباط برقرار کرد. باید عملی و کاربردی باشد. باید قابل خواندن و در دسترس باشد. اما از همه مهمتر باید سرگرم کننده باشد. خلاصه یک رفیق گرمابه و گلستان حسابی من در فلسفه ی جیبی ایده های فلسفی را طوری توضیح میدهم که قابل فهم باشند، طنین داشته باشند و اثر خودشان را حفظ کنند. نمی توانم قول بدهم از کلمات طولانی، دشوار و ساختگی استفاده نخواهم کرد، اما اگر این کار را بکنم سعی میکنم مطمئن شوم آنها در انتهای مطلب معنا پیدا می کنند. این کتاب برای همه ی کسانی است که نامهایی مانند افلاطون دکارت یا دوبووار به گوششان خورده، اما فقط به شکلی مبهم میدانند ایده های آنها چه بوده است

در نظر دوبووار پذیرفتن نقش «زن» به معنی زندگی کردن در بد اعتقادی» یا ایمان بد است. صفحه ی ۵۵) را ببینید به این معنی که قابلیت واقعی و قدرت تعریف خودتان را از خود پنهان کنید این بد اعتقادی نه تنها می تواند منجر به مشکلات اجتماعی مانند تبعیض در محل کار شود، بلکه می تواند بر زبان مورد استفاده ی ما و هنجارهایی که بر آنها اصرار داریم تأثیر بگذارد. این پرسش ها را در نظر بگیرید آیا اجازه داشتن مرد برای پرداخت هزینه، نقش «زن» را به صورت یک شیء در نمی آورد؟ آیا یک زن درست و حسابی فقط باید یک نوع نوشیدنی یا غذای خاص در رستوران سفارش دهد؟ آیا فکر می کنیم زنان چون احتمالاً دو برابر بیش تر از داروهای ضد افسردگی استفاده می کنند، دو برابر بیش تر از مردان افسرده اند؟ آیا این واقعیت که زنان هنوز ۷۵ درصد از نیروی کار بدون حقوق را تشکیل میدهند این آمار را تقویت می کند؟ و چه هنجارهای اجتماعی ای توضیح میدهد چرا نود درصد زنان در مترو آزار جنسی را گزارش نمی کنند؟ این نمونه ها بسیار مدیون نویسنده ی خوش فکر کرولین کریادو پرز در کتابش زنان نامرئی است؛ یک دوبووار برای امروز فقط زمانی که متوجه میشویم جامعه چه کلیشه ای از «زن» به وجود می آورد، می فهمیم ما خودمان چه قدر میتوانیم به آن تن بدهیم یا آن را به نمایش بگذاریم هر یک از ما نقشهای خود را به طور کامل بازی میکنیم.
پس سؤالی که دوبووار مطرح می کند این است: آیا به دیگران یا به خودمان اجازه میدهیم خود را حقیقتاً آن طور که میخواهیم بسازیم؟

جانی تامسون در آکسفورد فلسفه تدریس می کند. او یک حساب کاربری و وب سایت محبوب و پرطرفدار اینستاگرامی به نام «فلسفه ی جیبی را اداره میکند که حاصل گفت و گوهایش با دانشجویان و تأملات و مطالعات متراکم آثار فلسفی است. ایده های بزرگ فلسفی یک دایره المعارف فشرده ی پا نشاط خواندنی و تأمل برانگیز از اندیشه های فلسفی است. کتابی واقعا شسته و رفته که ایده های فلسفی را بدون تنزل محتوا معرفی میکند. تامسون در این کتاب ۱۳۱ اندیشه یا پرسش را با توجه به نظرات ۹۶ متفکر بزرگ جهان به طور مختصر و مفید مطرح می کند. از فیلسوفان سرشناسی نظیر نیچه و هایدگر و هگل گرفته تا نویسندگان محبوبی مثل کامو و پروست و کافکا این مباحث در ۱۰ بخش کلی تر دسته بندی شده اند که عبارتند از: اخلاق، اگزیستانسیالیسم هنرها جامعه و روابط دین و متافیزیک ادبیات و زبان علم و روان شناسی فلسفه ی روزمره معرفت و ذهن، سیاست و اقتصاد چرا مردم از تماشای فیلم های ترسناک لذت میبرند؟ آیا باید بر سر وجود خدا شرط بندی کنیم چرا لذت بهتر از درد است؟ و چه وقت اردک اردک نیست؟ کتاب ایده های بزرگ فلسفی سیری است جذاب در آرا و اندیشه های برخی از بزرگ ترین ذهنهای ۲۵۰۰ سال گذشته درباره ی پرسشهای مهم زندگی و نشان می دهد. که چرا آنها امروزه به ما هم مربوط میشوند و همچنان اهمیت دارند. ایده های بزرگ فلسفی همه چیز از استراتژی سان تزو برای پیروزی در میدان نبرد تا بینشهای فروید درباره ی سابق مرگ را در بر میگیرد و مسائلی از این قبیل که چرا دوبووار معتقد بود غریزه ی مادرانه افسانه است با این موضوع که چرا شوپنهاور احتمالا در مهمانی ها آدم چندان دلچسب و مجلس آرایی نبود.