به راستي وقتي قرار است روزي بميريم، چگونه ميتوانيم با تمام وجود زندگي كنيم؟ اگر تشخيص بدهيم كه هيچگاه نميتوانيم به طور كامل و در نهايت همه چيز را سر و سامان دهيم چه ميشود؟ آيا ميشود تحمل خود را در برابر بيثباتي و تغيير، زياد كنيم؟ چگونه ميتوانيم با پيشبيني ناپذيري و ترديد طرح دوستي بريزيم و آنها را به منزلة ابزاري براي دگرگون ساختن زندگيمان بپذيريم؟
تلگرام
واتساپ
کپی لینک