مولفه های اصلی ساختارگرایی ِ به طور کلی شاید بتوان مشخصات محوری ساختارگرایی را دستکم در شکل اصولگرایانه آن در موارد زیر برشمرد تقابلهای دوتایی بی تردید بحث تقابلهای دوتایی یکی از بنیادیترین و کلیدیترین مفاهیم به جا مانده از تفکر ساختارگرایی است. البته از آنجا که ذهنیت معطوف به تقابل دوتایی ریشه در گونهای دوگانه انگاری دارد میتوان خاستگاه آن را در دیرینه ترین باورهای بشری و جهان اساطیری و پیشافلسفی نیز جست. در یونان باستان افلاطون و ارسطو به شکلی نظام مندتر بنیانهای متافیزیک غرب را بر همین اساس پی ریختند. در واقع تقابل دوتایی از اساس بینشی ساختاری است که چیزها و مقوله ها را در ارتباط و همبستة هم میبیند و سعی میکند با دقیق شدن روی نسبتها و روابط معانی موارد مربوط به هم را برکشد و میان آنها تفاوت گذارد. راهکاری که انسان بر آن اساس تجربیات پیچیده خود را از جهان نظم میبخشد. در دوران معاصر اندیشه مبتنی بر تقابل و قیاس از طریق ساختارگرایی بود که نقشی کانونی یافت. یاکوبسن روش تحلیلی تقابلی را در تعیین معنای متون و فرایندهای دلالتی به کار گرفت و دلیل پیچیدگی تفکرات انسانی را به تقابلهایی نسبت داد که فقط از طریق زبان برساختنیاند. از سوی دیگر او درک تقابل دوتایی را اولین فعالیت منطقی در کودکان دانست و لاکان در نظام روانکاوی خود با طرح تقابل خود/ دیگری در مرحلة آینهای این ایده را تئوریزه کرد و تقابل مذکور را اساسیترین گام در فهم شخص از خویشتن و تمایز جهان درون از بیرون نامید. در همین زمینه لوی استروس نیز ردپای تقابلها را در مطالعه روابط قیاسی که نظامهای معنایی را در داخل فرهنگها تولید میکنند یافت و مواردی از این قبیل.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک