کتاب تاریخ سیستان نشر معین

که همی داشتند بر آن سر نیزه کردند چون شب اندر آمد آن راهب به صومعه اندر به عبادت ایستاده بود نوری دید که از زمین بر آسمان همی برشد چنان که هیچ ظلمت نماند الا از آسمان تا زمین نوری ساطع بود از بام آواز داد که شما کیستید؟ گفتند: ما اهل شام گفت این سر کیست؟ گفتند سر حسین علی گفت بد گروهی اید که اگر از عیسی (ع) فرزند مانده ما او را بر دیدگان جای کنیم، پس گفت يا قوم من ده هزار دینار میراثی حلال دارم اگر این سر فرا من دهید تا با مداد من آن زر شما را بدهم حلال گفتند بیار زر بیاورد و بساختند و قسمت کردند و سر او فرا او دادند پاکیزه بشست و گلاب و مشک و کافور بسرشت و به منفذهاء ۳ آن اندر کرد و ببوسید آن را و به کنار اندر نهاد و همی گریست تا با مداد که صبح بدمید گفت: با سر بزرگوار مرا پادشاهی بر نفس خویش است اشهدان لا اله الا الله و ان جدك محمد صلى الله عليه رسول الله و اسلام آورد و مولای حسین - رضوان الله عليه - شد و آن سر بدیشان باز داد و ایشان اندر صندوق کردند و برفتند چون به نزدیک دمشق رسیدند به زر نگاه کردند که از آن راهب بسنده بودند همه سفال گشته بود و به جای مهر بر آن پدید گشته بر یکروى وَلا تَحْسِبَنَّ الله غافِلاً عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ و بر دیگر روی پدید گشته به قدرت باری تعالی و سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ. آن همه زرها فراهم کردند و به جوی آب اندر انداختند، بسیار کس از ایشان بگریست و توبت کرد و هم بر آن به کوه و دشت شد و بسیار بودند که اصرار آوردند و آن زنان اسیر و کودکان سر برهنه بر اشتر به دمشق اندر بردند و آن سر اندر پیش او نهادند اندر طشتی و قضیبی بر آن لب و دندان وی همی زد و این خبر به کتاب خلفا به تمامی گفته آید و معروفست. پس چون این خبر به سیستان آمد مردمان سیستان گفتند نه نیکو طریقتی برگرفت یزید که با فرزندان رسول - عليه السلم - چنین کرد پاره ای شورش اندر گرفتند ،عباد، سیستان هم به مردمان سیستان سپرد بیست بار هزار هزار درم اندر بیت المال جمع شده بود از غنایم کابل و دیگر مالها برگرفت