- کوچهي پاريس، يکي از کوچههاي قديمي تهران است. آدمهاي معروفي در آن زندگي کردهاند. اما آدم قصهي ما، آدم معروفي نيست. آدمي است که دلش ميخواست کوچهي پاريس، به خود پاريس راه داشت، به عروسِ شهرهاي جهان. شايد براي همين بود که صد سال بعد به کوچهاي که کوچهي عشاق ميناميدندش برگشت؛ کوچهاي در مرکز قديمي شهر با نهري پر آب و درختاني پر برگ. چون دلتنگ شده بود، دلتنگِ گمشدهاي که از پسِ همهي آدمهايي که ميآيند و ميروند و همهي زندگيهايي که آغاز ميشوند و به پايان ميرسند، ارزش يافتن داشت. در جايي، خيلي دور و خيلي نزديک.