کتاب طنزآوران امروز ایران جلد 1

گزیده آثار منوچهر احترامی

یک قصه با دو روایت یکی بود یکی نبود. اگر هم بود کسی نبود. بود و بود یک آقایی بود که یک فرزند داشت. اسم فرزندش آقازاده بود. این آقازاده از همان ساعت اولی که در خشت افتاد قوی و سالم و سرحال و خوش خوراک بود. دو روز که گذشت پدرش دید این بچه بچه ای نیست که با شیر مادر سیر بشود. برایش یک دایه آورد. آقازاده شیر دایه را خورد خود دایه را هم خورد. پدرش برایش یک کارخانه تولید لبنیات خرید. آقازاده شیرهای کارخانه را خورد شیرکاکائوهای کارخانه را خورد. ماست های پاستوریزه کارخانه را خورد پنیرهای کارخانه را خورد کره های صددرصد طبیعی کارخانه را هم ـ که از مخلوط آب و روغن نباتی درست می کردند ـ خورد و در یک لحظه بی خبری که گرسنگی زورآور شده بود خود کارخانه را هم درسته خورد. پدرش او را نزد دکتر متخصص تغذیه برد. دکتر پرسید آقازاده چه دردشان است؟ پدرش گفت بحمدالله ناراحتی خاصی ندارد اما شیوه خوردنش به گونه ای است که گاهی مرا نگران می کند. دکتر پرسید منظورتان این است که آقازاده مشکل بلع دارند؟ پدرش گفت به هیچ وجه. اتفاقاً خیلی هم خوب می بلعد اما گاهی وقت ها بعضی چیزها را درسته قورت می دهد و من می ترسم که بیخ گلویش گیر کند و خدای ناکرده کار دستش بدهد. دکتر دهان دندان گلو حلق مری معده روده (کوچک و بزرگ) و الخ... آقازاده را معاینه کرد و گفت خوشبختانه همه چیز درست کار می کند اما برای اطمینان بیشتر موقع خوردن یک نفر باید پشتش باشد و هر وقت که لقمه را درسته قورت داد و بیخ گلویش را گرفت آهسته آهسته به پشتش بزند و موچ بکشد۱ بخورد. پدرش گفت آقای دکتر خاطرتان جمع باشد من خودم پشتش هستم. حتی در بیشتر مواقع من خودم برایش لقمه می گیرم و به دهانش می گذارم و برایش موچ می کشم. دکتر گفت آقازاده ماشاءالله دیگر بزرگ شده است. شما برایش لقمه نگیرید. اجازه بدهید خودش هر چه می خواهد بخورد. پدرش گفت آقازاده این روزها مشغول درس و مشق است. می ترسم اگر خوردن را به عهده خودش بگذارم از درس و مشق عقب بیفتد. دکتر گفت آقازاده با این اشتهای بی پایانی که دارد درس و مشق به جاییش نمی رسد۲ بهتر است که از همین الان مشغول کار و کاسبی بشود و دو قران مداخل کند. پدرش خوب که فکر کرد دید دکتر بد هم نمی گوید. یک کارخانه برای آقازاده تهیه کرد و او را به عنوان مدیر عامل و رئیس هیأت مدیره و مدیرامورمالی و بازرس (اصلی و علی البدل) به کار گماشت. ظهر که شد آقازاده رفت توی آشپزخانه. آشپز برایش آش آورد. خورد آشپز را هم خورد محصولات کارخانه را هم خورد. ماشین آلات را هم خورد. زمین کارخانه را هم خورد. عده ای از دوستانش دست همت به کمر زدند و برای نوسازی و بهسازی کارخانه وام بانکی جور کردند. وام بانکی را خورد. بانک را هم خورد. گاوصندوق بانک را هم خورد. از این جا به بعد دو روایت متفاوت از این قصه موجود است در این روایت بعد از خوردن گاوصندوق آقازاده دل درد می گیرد. او را در بیمارستان بستری می کنند. دکتر به گمان اینکه آقازاده هله هوله بسیار خورده و رودل کرده دستور سی تی اسکن می دهد اما وقتی او را سی تی اسکن می کنند می بینند مجازش۴ پاک پاک است و همه آن چیزهایی را که خورده از هضم رابع هم گذرانده است. دکترها فوراً کنسولتاسیون می کنند و تصمیم می گیرند در اولین فرصت او را تحت الحفظ مرخص کنند که بیمارستان را نخورد. در روایت دوم آقازاده را برای سی تی اسکن در بیمارستان بستری می کنند و دکترها برایش رژیم غذایی بسیار سختی تعیین می کنند صبحانه نان و کره و عسل و مربا و پنیر و تخم مرغ (آب پز و نیمرو) و کیک و شکلات و دوپرس کله پاچه و یک لیوان آب پرتقال و چای و قهوه. ناهار چلوکباب جوجه کباب کباب ترش باقالی پلو با گردن بره کوفته دست به گردن ماست و بورانی ترشی لیته انواع پیش غذا و دسر. عصرانه دل خرد کرده یک عدد قلوه دو عدد جگر و بچه جگر و خوش گوشت و خوئک بر روی هم جمعاً ۱۰ سیخ. نوشابه خانواده دو بطری. چای تازه دم فصل به فصل. شام خوراک راگو خوراک میگو خوراک ایرانی خوراک فرنگی گوشت کوبیده با گرد لیمو و نان سنگک بیات به اضافه سایر مخلفات. در فواصل بین وعده های غذا آجیل و نخودچی کشمش و انواع قاقالی لی. آقازاده که با این جور رژیم های غذایی اخت نبوده گرسنگی را تاب نمی آورد و در اولین فرصت بخش سی تی اسکن را می خورد. بعد هم بخش های اورژانس U.C.I U.C.C noitamrofni ninoitarepo noipecer بیهوشی داروخانه آشپزخانه و حسابداری را می خورد.