کتاب The Holy Qur’an and the sciences of nature را می
توانید با استفاده از روش های زیر با سایرین به اشتراک بگذارید.
کتاب The Holy Qur’an and the sciences of nature
The Holy Qur’an and the sciences of nature
ناموجود
4.3 (1)
معرفی محصول
تحلیلی است از دیدگاه‌های علمی و پدیدار شناختی قرآن کریم. این کتاب از شش فصل تشکیل شده است: بعد علمی امت اسلامی، نقش علم و صنعت در جامعه اسلامی، رویکردی قرآنی به علم و ارزش‌های اخلاقی، ضرورت پیوند دانش با حکمت: یک نگرش قرآنی، بعد علمی قرآن کریم، شناخت طبیعت از نظر قرآن کریم. نویسنده بر این اعتقاد است که؛ به علت پیشرفت علم و فناوری در غرب در دویست سال گذشته، مساله جایگاه علوم طبیعت (علوم فیزیکی و زیستی) در قرآن در یکصد سال گذشته همواره مورد بحث اندیشمندان مسلمان بوده و در مورد آن دیدگاه‌های مختلفی ابراز شده و پیرامون آن شبهات گوناگونی مطرح گشته است. وی بر این باور است که، گروهی اصالت را به معارف اسلامی داده‌اند و برای علوم جدید شانی قائل نشده‌اند و یا با آنها مخالفت کرده‌اند. گروهی دیگر علوم طبیعت را یک فعالیت بشری تلقی کرده‌اند و برای دین شانی در شناخت طبیعت قائل نیستند و بعضی از فضلای مسلمان برآنند که علم توصیه شده در قرآن هم شامل معارف خاص دین است و هم شامل علوم طبیعت. هدف نویسنده اثبات اهمیت علم، به ویژه علوم طبیعی از نظر اسلام و قرآن است. به این منظور دوره تمدن اسلامی که علوم طبیعی به شکوفایی رسیدند تحلیل شده و نقش علوم طبیعی در خداشناسی و پیشرفت جامعه اسلامی بررسی شده است. نویسنده با استخراج آیات مربوط به طبیعت شناسی به تحلیل آنها پرداخته و با نگاهی علمی - قرآنی مراحل شناخت طبیعت، مجاری شناخت و آفات و اصول شناخت طبیعت را از نظر قرآن بیان کرده است. در هر مورد به آیات قرآن و اقوال دانشمندان علوم طبیعی و عرفا اشاره کرده و نقش علوم طبیعی و پدیدارشناسی را در پیشرفت عقاید و تثبیت الهیات دینی بررسی کرده است. وی میگوید بیش از 750 آیه به پدیدههای طبیعی اشاره کرده و در همه آنها کشف هستی و تدبر در آن توصیه شده است. کتاب «قرآن و علوم طبیعت» که در سال ۱۹۹۷ میلادی در نیویورک به زبان انگلیسی و توسط دانشگاه های Binghamton و Brigham Young به چاپ رسید، تاکنون به زبان های عربی، سواحلی، اندونزیایی، تایلندی و آلبانیایی ترجمه و منتشر شده و ترجمه آلمانی آن در دست انتشار است.
تحلیلی است از دیدگاه‌های علمی و پدیدار شناختی قرآن کریم. این کتاب از شش فصل تشکیل شده است: بعد علمی امت اسلامی، نقش علم و صنعت در جامعه اسلامی، رویکردی قرآنی به علم و ارزش‌های اخلاقی، ضرورت پیوند دانش با حکمت: یک نگرش قرآنی، بعد علمی قرآن کریم، شناخت طبیعت از نظر قرآن کریم. نویسنده بر این اعتقاد است که؛ به علت پیشرفت علم و فناوری در غرب در دویست سال گذشته، مساله جایگاه علوم طبیعت (علوم فیزیکی و زیستی) در قرآن در یکصد سال گذشته همواره مورد بحث اندیشمندان مسلمان بوده و در مورد آن دیدگاه‌های مختلفی ابراز شده و پیرامون آن شبهات گوناگونی مطرح گشته است. وی بر این باور است که، گروهی اصالت را به معارف اسلامی داده‌اند و برای علوم جدید شانی قائل نشده‌اند و یا با آنها مخالفت کرده‌اند. گروهی دیگر علوم طبیعت را یک فعالیت بشری تلقی کرده‌اند و برای دین شانی در شناخت طبیعت قائل نیستند و بعضی از فضلای مسلمان برآنند که علم توصیه شده در قرآن هم شامل معارف خاص دین است و هم شامل علوم طبیعت. هدف نویسنده اثبات اهمیت علم، به ویژه علوم طبیعی از نظر اسلام و قرآن است. به این منظور دوره تمدن اسلامی که علوم طبیعی به شکوفایی رسیدند تحلیل شده و نقش علوم طبیعی در خداشناسی و پیشرفت جامعه اسلامی بررسی شده است. نویسنده با استخراج آیات مربوط به طبیعت شناسی به تحلیل آنها پرداخته و با نگاهی علمی - قرآنی مراحل شناخت طبیعت، مجاری شناخت و آفات و اصول شناخت طبیعت را از نظر قرآن بیان کرده است. در هر مورد به آیات قرآن و اقوال دانشمندان علوم طبیعی و عرفا اشاره کرده و نقش علوم طبیعی و پدیدارشناسی را در پیشرفت عقاید و تثبیت الهیات دینی بررسی کرده است. وی میگوید بیش از 750 آیه به پدیدههای طبیعی اشاره کرده و در همه آنها کشف هستی و تدبر در آن توصیه شده است. کتاب «قرآن و علوم طبیعت» که در سال ۱۹۹۷ میلادی در نیویورک به زبان انگلیسی و توسط دانشگاه های Binghamton و Brigham Young به چاپ رسید، تاکنون به زبان های عربی، سواحلی، اندونزیایی، تایلندی و آلبانیایی ترجمه و منتشر شده و ترجمه آلمانی آن در دست انتشار است.
مهدی گلشنی (زادهٔ ۱۳۱۷ (خورشیدی)، اصفهان)، فیزیک‌دان و نظریه‌پرداز ایرانی، پژوهشگر فلسفه علم، مترجم، استاد بازنشسته دانشگاه صنعتی شریف، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، و عضو پیوسته فرهنگستان علوم ایران است. او از برگزیدگان همایش چهره‌های ماندگار در عرصهٔ فیزیک و برندهٔ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران است. وی همچنین عضو هیئت امنای جایزه فریدون منصوری در نظریه ریسمان است. مهدی گلشنی تحصیلات مقدماتی را در اصفهان گذراند و بعد از عزیمت به تهران، در سال ۱۳۳۹ موفق به اخذ دانشنامه لیسانس از دانشگاه تهران در رشته فیزیک شد. سپس به منظور ادامه تحصیل رهسپار ایالات متحده آمریکا شد و در سال ۱۳۴۸ هـ. ش از دانشگاه برکلی آمریکا در رشته فیزیک با گرایش ذرات بنیادی به درجهٔ دکتری نائل آمد.
همزمان با اتمام تحصیل در آمریکا، به ایران بازگشت و در دانشگاه صنعتی شریف با رتبه استادیاری به تدریس پرداخت و در سال ۱۳۶۴ در همان دانشگاه، به رتبهٔ استادی ارتقاء یافت. وی به زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی تسلط دارد و به هر سه زبان دارای تألیفات متعدد است. گذشته از دانش فیزیک که رشتهٔ تخصصی اوست، گلشنی در عرصهٔ الهیات و پژوهش‌های دینی و نیز در زمینهٔ مطالعات تطبیقی میان دو حوزهٔ «علم و دین» صاحب‌نظر است و به عنوان بنیان‌گذار گروه فلسفهٔ علم دانشگاه شریف شناخته می‌شود. وی برگزیدهٔ همایش چهره‌های ماندگار در عرصهٔ فیزیک و برندهٔ دو جایزهٔ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران است. در سال ۱۳۹۰ کتاب «جشن‌نامهٔ دکتر مهدی گلشنی» به مناسبت بزرگداشت مقام علمی وی از سوی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران به چاپ رسید.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک