جستجوهای اخیر
جستجوهای پرطرفدار
34,000
(تصویرگر:ناهید کاظمی،گلاسه)
در کتاب سفر پسر از پدر می پرسد با مرگ، شکوفه نبود باران سبز نشدن گندم سفر نرفتن کلمه های شکوفه باران گندم و سفر می میرند؟ پاسخ شما به پرسش پسر چیست؟ به نظر شما با یورش باد بر شکوفه ها کلمه ی شکوفه می میرد؟ با پاسخ پدر به پسر مخاطب به این باور می رسد که حتی اگر باد شکوفه ها را ویران، کند دوباره درختان شکوفه می دهند، کلمه ی شکوفه دوباره متولد می شود و با امید به سفر در مسیر زندگی ادامه خواهد داد. در کتاب در باران از سفر آمد، پسر هفت روز صبح پنجره را باز می کند. به کوچه می نگرد. یک روز نقاش ها کوچه را رنگ آبی می زنند، چون او شب گذشته یک بادکنک آبی در باد رها کرده روز دیگر هزاران درخت گیلاس غرق در شکوفه های صورتی اند چون او شب گذشته بادکنکی صورتی را در باد رها کرده و روز بعد هزاران عروس با لباس سفید به کوچه آمده اند، چون او شب گذشته بادکنکی سفید را در باد رها کرده یک روز هم گندم ها روییده اند و نوازندگان در میان آنها ساز می نوازند، چون او شب گذشته یک بادکنک زرد در باد رها کرده و... اما مادر با هر بار دیدنِ کوچه سکوت می کند و پسرک را نگاه می کند! روز هشتم پسر پنچره را رو به کوچه باز می کند؛ باران می بارد و یک نفر با چتر می آید. مادر می گوید: پدرت در باران از سفر آمد.
احمدرضا احمدی در این دو داستان در عین به تصویر کشیدن ویرانی توقف و ماندن روزنه های امید را رو به مخاطب گروه سنی ده سال به بالا می گشاید. نویسنده در این دو کتاب چون دیگر آثارش، در سبکی نو و هنرمندانه با استفاده از الگوهای ذهنی آشنای مخاطب و زبان شاعرانه، واقعیت، تخیل و رویا را درهم آمیخته است و به سادگی مخاطب را به دنیای تخیل می کشاند و بسیار ساده تر به دنیای واقعی بازمی گرداند.
تصویرگر متن را در قالب تصاویری واقع گرا و مفهومی بازنمایی کرده است. تکنیک انتخابی در تصویرسازی کتاب با واقعیت تخیل و رؤیا در متن هماهنگ است و حس زیبایی و کنجکاوی کودک را برمی انگیزد.
احمدرضا احمدی (۱۳۱۹-۱۴۰۱) شاعر، نویسنده و مترجم نامدار ایرانی بود که بیش از شش دهه عرصهی ادبیات ایران را تحت تأثیر خود قرار داد. او با خلق آثاری ماندگار در حوزههای مختلف ادبی، از شعر مدرن گرفته تا ادبیات کودک، جایگاهی بیبدیل در فرهنگ معاصر ایران به دست آورد.
زندگی و آغاز راه
احمدی در سال ۱۳۱۹ در کرمان متولد شد. از همان کودکی به ادبیات و هنر علاقهمند بود. پس از تحصیل در دانشکده هنرهای زیبا، به جمع روشنفکران و هنرمندان نوگرای دهه ۴۰ پیوست. همکاری با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نقطه عطفی در زندگی حرفهای او بود که باعث شد سالهای متمادی به خلق آثار ارزشمند برای کودکان بپردازد.
سبک منحصر به فرد
شعرهای احمدی ساده اما عمیق بودند. او با زبانی روان و بیپیرایه، مفاهیم پیچیده فلسفی و انسانی را بیان میکرد. استفاده از تکرارهای موزون و تصاویر شاعرانه از ویژگیهای بارز آثار او بود. در حوزه کودک نیز با خلق داستانها و شعرهای ماندگار، نسلهای متعددی از کودکان ایرانی را با ادبیات اصیل آشنا کرد.
آثار ماندگار
از میان آثار متعدد او میتوان به "طرح" (اولین مجموعه شعر)، "وقت خوب مصائب"، "من زنده ام" و "پرنده گفت: به! به!" اشاره کرد. ترجمههای او از آثار نویسندگانی مانند چخوف و میشائیل انده نیز حائز اهمیت است.
تأثیرگذاری و میراث
احمدی نه تنها در ادبیات بزرگسال که در عرصه ادبیات کودک نیز تأثیری ماندگار برجای گذاشت. سادگی بیان همراه با عمق محتوا، او را به چهرهای بینظیر در ادبیات معاصر تبدیل کرد. درگذشت او در مرداد ۱۴۰۱ ضایعهای جبرانناپذیر برای فرهنگ ایران بود، اما آثارش همچنان زنده و تأثیرگذار باقی ماندهاند.
جایگاه ادبی
احمدرضا احمدی را میتوان یکی از پیشگامان شعر مدرن ایران دانست که با حفظ اصالت ادبیات فارسی، راهی نو در شعر معاصر گشود. توجه همزمان به ادبیات کودک و بزرگسال از دیگر ویژگیهای منحصر به فرد این هنرمند بود که او را از همنسلانش متمایز میساخت.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک