کتاب بر بلندی های مکه

این مسالة والتختاع عليها

نوآوری در معنا به ارائه اندیشه طرح و راه حل تازه و یا نوعی فرآورده فکری یا فن آورانه ای اطلاق میشود که پیش از زمان و مکان تولد یا تولید آن پدیده ای مشابه و نظیر نداشته باشد و مورد استقبال جامعه یا اندیشمندان و دانشمندان ذی ربط قرار گیرد. اما ماهیت نوآوری امری تصادفی نیست و انسان مبدع و خالق آن باید خصیصه ها و تواناییهایی داشته باشد که او را به خلق تازه یا تولید پدیده جدید یاری و موفق سازد. کشف این خصیصه ها همواره توجه صاحب نظران و پژوهشگران خصوصاً معتقدان به مکتب جدید روانشناسی مثبت گرا را جلب کرده است و حاصل تحقیقات ایشان اینک در اختیار ماست.

علیرغم برخی اختلافها محققان جملگی بر ضرورت وجودی چند خصیصه کلیدی در انسانهای نوآور اتفاق نظر دارند: ...

نکته مهمی که لازم است در برنامه ریزی کاروانهای حج مورد توجه قرار گیرد آن است که بنا بر فقه شیعه لازم نیست زنان تا صبح در مشعر بمانند چنان که از امام صادق (ع) روایت شده که آن حضرت زنان را شبانه به منا میفرستادند تا به دور از شلوغی و بدون مشقت رمی را انجام دهند اما نمیدانم به چه دلیل اکنون زنان هم ناگزیر باید تا طلوع آفتاب در مزدلفه بمانند در حالی که میتوان آنها را پیش از طلوع آفتاب به منا فرستاد تا رمیکنند و سپس در خیمه مستقر شوند آیا بهتر نیست که اتوبوسهایی برای زنان در نظر گرفته شود تا آنها را در ساعات پایانی شب به منا منتقل کند؟

به هر حال سوار اتوبوسها شدیم و هنوز نیم فرسخ طی نکرده بودیم

که اتوبوس به خاطر ازدحام و مسدود بودن راه توقف کرد خورشید در آسمان بالا آمده بود و گرمای سوزان خود را بر دشت فرو میریخت. آبی که به همراه آورده بودیم شب گذشته به پایان رسیده بود و ماندن در یک جای گرم با تشنگی و خستگی ممکن نیست، مگر آن که انسان احساس کند در راه عبادت و انجام فرمان خدا گام بر میدارد. آن روز دهم ذی حجه و روز عید قربان بود عید جانهایی که به هدف خود یعنی به جا آوردن حج دست یافته بودند عید دلهایی که مناسک و اعمال حج را درک کرده بودند و عید انسانهایی که به خاطر حضور در آن سرزمین و انجام آنچه مورد رضای خداست خشنودی و سعادت را لمس میکردند و گرنه جسم و تن حجاج در آن لحظات در اوج خستگی قرار دارد و از معنای ظاهری و متداول عید کاملاً فاصله دارند. از نظافت جسم و پوشیدن لباس نو و تمیز هم خبری نیست اما معنای حقیقی عید که همان تکامل روحی انسان است در آن لحظات تحقق می یابد ..... دقایق و ساعت ها می گذشت و اتوبوس همچنان متوقف بود زیرا امکان حرکت وجود نداشت. برخی از حجاج را میدیدیم که از اتوبوسها..

هر دو وارستگی و فرزانگی به ارث برده بود. پدرش علیه دانشور، آیت الله سید حیدر صدر، از علمای بزرگوار عراق و مادرش خواهر مرجع گرانمایه ایت الله شیخ محمدرضا آل یاسین بود و برادرانش یکی سید اسماعیل صدر و دیگری بزرگمرد فقه و اندیشه و فحل علوم و معارف آیت الله العظمی شهید سید محمد باقر صدر بودند. او در سال ۱۳۵۷ق / ۱۹۳۷ م در شهر مقدس کاظمین در عراق متولد شد و با وجود از دست دادن پدر در دو سالگی در دامان ایمان و تقوی و فضل پرورش یافت در سایه نبوغ ذاتی و هوش سرشار خود و بی نیاز از تحصیل رسمی نخست خواندن و نوشتن را آموخت و سپس در کنف رعایت و اهتمام خانواده نحو و منطق و فقه و اصول و دیگر معارف اسلامی را فرا گرفت نیز دروس مدارس رسمی را در خانه آموخت و این همه در برتو عشق شدید او به مطالعه حاصل آمد. ذوق و قریحه نویسندگی و شاعری او نیز با ممارست مداوم به بار نشست و ثمره آن آثار متعدد داستانی و ادبی بود در سال های بعد، علاوه بر فعالیتهای قلمی به ایفای رسالت دینی و اجتماعی بیدار گرانه ای پرداخت و چه از بعد تبلیغی و هدایت جامعه زنان و اداره مدارس غير دولتي الزهراء در شهرهای عراق و چه از حیث همگامی با مجاهدت های بی امان برادر بزرگوار خویش که بنیانگذار انقلاب اسلامی در عراق بود کوششی نظر گیر داشت چندان که میتوان او را طلایه دار فعالیت اسلامی زنان در عراق دانست. این مبارزات شجاعانه او که از بینشی عمیق برخاسته بود در دهه ۱۹۷۰ م به اوج رسید سرانجام پس از تضییقات فراوان او و برادرش در ۱۹۸۰/۴/۵ بازداشت شدند و به حکم طاغوت بعث عراق هر دو به شهادت رسیدند