کتاب عصر پارتیان شمیز،رقعی،امیرکبیر

بی شک سلسله پارتیان از شاخص ترین سلسله های تاریخ ایران باستان محسوب میشوند. این دودمان ایرانی از سال ۲۴۷ پیش از میلاد تا ۲۲۴ پس از میلاد در فلات ایران به حکمرانی میپرداختند. آنان یکی از طولانی ترین حکمرانی ها را صورت دادند که نزدیک به پنج قرن به طول انجامید. اثر حاضر به بررسی احیای هویت ایرانی در عصر پارتیان و روابط ایرانی ها و هندی ها در دوره اشکانیان میپردازد مؤلفان همچنین به شناخت ما در مورد ایالت فارس در عصر سلوکیان و اشکانیان میافزایند و گوشه های تاریک این قضیه را بر ما روشن می سازند. روابط ایران و روم یکی از مهم ترین رخدادهای تاریخ جهان به حساب می آید چرا که تنها حکومتی که توانست در یک جنگ کلاسیک ارتش روم را شکست دهد همانا پارتیان بودند. استراتژی نظامی پارتیان منحصر به فرد و هوشمندانه بود و سالها بعد به جنگ های چریکی و مواجه نشدن مستقیم با دشمن را به نام ایشان پارتیزان نامیدند. وانگ تائو محقق چینی با استفاده از اسناد و مدارک موجود چین باستان به بررسی روابط سلسله هان در این کشور و پارتیان می پردازد و اطلاعات ارزشمندی در اختیار خوانندگان قرار میدهد که مشتمل بر اطلاعات راه ها و مسیرهای تجاری ویژگی های فرهنگی پارتها که با حکومتهای کوچک مناطق سغدیانا...

با وجود همه اینها خودشان را از هخامنشیان و شاهنشاهان نمی دانستند.

آن ها لقب شاه بزرگ و کلاه پادشاهی و دیگر علایم سلطنتی پارسی را استفاده نمی کردند. آنها با برگزیدن نیم تاج ساتراپی» یا نیم تاج مخصوص فرمانروایان زیر دست هخامنشیان ادعای خود را مبنی بر حکومت محلی؛ نخست در جایگاه فرمانروایان زیر دست سلوکیان و پس از آن به مثابه فرمانروایان خود مختار اعلام نمودند؛ ولی هیچگاه از ادعای هخامنشی بودن برای بسط قدرت خودشان در بیرون از مرزهای سرزمین پارسه استفاده نکردند. به این شکل، شگفت انگیز نیست که حکومت محلی شان در دوره اشکانیان هم ادامه یافت و ساقط نشدند فرترکه ها با اهداف محدودشان هیچگاه مانند خطر جدی در مقابل مشروعیت پارتیانی که خود را شاهنشاه معرفی می کردند و همچون شاهنشاهان قلمرو وسیع رفتار میکردند که خیلی بیشتر از مرزهای ایران را شامل میشد ظاهر نشدند. آن طور که بر می آید، سلوکیان هم هیچ نگران نبودند که پس از زمان طولانی صلح در سرزمین پارسه حکومتشان از سوی این پادشاهان محلی با مخاطره ای روبرو شود. مدارک پارسی و شواهد معاصر بابلی این حقیقت را به اثبات میرساند که دست کم نخستین پادشاهان سلوکی تا آنتیوخوس سوم در مقایسه با گذشتگان هخامنشیشان، عملکردی خردمندانه موفقی نسبت به اتباع بومیشان در ۳۰ پیش گرفتند و آیین ها و نهادهای بومی را محترم دانستند و پشتیبانی کردند. پس نا آشنایی یونانیان با امور ایران در زمان یونانی که مومیگلیانو آن را مطرح کرده است نباید با روش عملی و سیاست حقیقی مقدونیان تلفیق شد و اشتباه گرفته شود. برعکس، سکوت منابع ممکن است پژواکی از موفقیت این سیاست باشد شگفت آور نیست که طبقه نخبگان محلی پارسی تا دوره ای که ضعف عمومی دستگاه حکومتی سلوکی در حدود نیمه قرن دوم پیش از میلاد کاملاً واضح شد وفادار بودند و علتی برای جدایی از حکومت سلوکیان حس نمی کردند

اشکانیان تمدن باستانی جذاب اما کمتر شناخته شده ای هستند. در اواسط قرن سوم پیش از میلاد یک رهبر جسور و جاه طلب به نام ارشک حکومت یونانی را به چالش کشید و با ارتش خود به پیروزی رسید. سلسله ای که او تأسیس گرد، امپراتوری قدرتمندی شد و شکوه ایران را به پیش از فتح آن به دست اسکندر مقدونی بازگرداند. این ابر قدرت شرقی که ۲۰۰ سال دوام آورد و از هندوکش تا میان رودان امتداد داشت قرن ها در برابر ابر قدرت روم ایستاد. اشکانیان جنگجویانی سوارکار و چادرنشین بودند که اسناد مکتوب کمی از خود به جای گذاشتند و سنتهای روایی و داستان سرایانه شان اغلب شفاهی بود منشأ شناخت ما از این قوم برجسته عمدتا سکه های ضرب شده آنهاست که هلنیسم را با تأثیرات ایرانی در آمیخته بود در این کتاب، محققانی برجسته با دیدگاه هایی گوناگون ریشه ها تاریخ مذهب و فرهنگ پارتها را بررسی میکنند و همچنین این امپراتوری را از دریچه نگاه دو امپراتوری دیگر یعنی روم و چین مورد مداقه قرار میدهند.