آلیستر مک‌لاود در سال ۱۹۳۶، در بتلفوردِ شمالی واقع در استان ساسکچوانِ کانادا به دنیا آمد و در کِیپ‌برتون واقع در استان نووااسکوشا بزرگ شد، استانی که نیاکان اسکاتلندی‌اش که بر بسیاری از آثار این نویسنده تأثیر گذاشته‌اند، قرن‌ها پیش ساکن آن شده بودند.
مک‌لاود برای تأمین هزینه‌ی تحصیلاتش، هیزم‌شکنی، معدن‌کاری و ماهیگیری کرده، مشاغلی که در داستان‌های کوتاهش به آنها پرداخته است، داستان‌هایی تکان‌دهنده، با غنای عاطفی و زبانی و به گفته‌ی مایکل اُنداتیه (نویسنده‌ی رمان بیمار انگلیسی) -هم بومی و هم جهانی و به نقل از مجله‌ی تایم شخصی و جست‌وجوگرانه که بیشتر در فضاهای کارگری می‌گذرند و شخصیت‌هایشان غالباً ماهیگیران و معدنکاران‌اند و درون‌مایه‌ی اصلی‌شان خانواده و ارتباط بین نسل‌هاست.
او بین سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۰ در دانشگاه‌های سَنت فرانسیس اگزیویر و نیوبرانزویک درس خواند، در رشته‌ی علوم انسانی و تعلیم و تربیت لیسانس گرفت و در دانشگاه نوتردام در امریکا دکترای خود را دریافت کرد. او همچنین در دانشگاه‌های ایندیانا و وینزر هم ادبیات قرن نوزدهم بریتانیا (با تمرکز بر تامس هاردی) و نویسندگی خلاق را تدریس کرد.
مک‌لاود با دو مجموعه داستانش «هدیه‌ی گمشده‌ی نمکین خون» و «همچنان که پرندگان خورشید را با خود می‌آورند» و داستان‌های دیگر به شهرت رسید. این دو مجموعه داستان بعدها در قالب کتاب یک‌جلدیِ جزیره (۲۰۰۰) منتشر شد. تنها رمانِ نویسنده با عنوان No Great Mischief است که جایزه‌ی ادبی بین‌المللی دوبلین در سال ۲۰۰۱ و بسیاری جوایز دیگر را از آن خود کرد. هرچند مک‌لاود کمتر از بیست داستان کوتاه و یک رمان منتشر کرده است، آثارش در زمره‌ی بهترین آثار ادبیِ کشورش قلمداد می‌شود.
مک‌لاود در سال‌های پایانی عمرش، پس از انتشار تنها رمان و مجموعه‌ی یک‌جلدی داستان‌های کوتاهش، مشهورتر و محبوب‌تر شد (به ادعای خودش، تا هشت سال پیش از مرگش، آثارش به هفده زبان ترجمه شده‌اند). او جوایز و نشان‌های افتخار زیادی در امریکای شمالی و اروپا کسب کرده است، از جمله جایزه‌ی معتبر پِن/مالامود در سال ۲۰۰۹ به همراهِ خانم ایمی همپل امریکایی، جایزه‌ای که در سال‌های قبل‌تر نویسندگان سرشناسی همچون جان آپدایک و آلیس مونرو و جویس کارول اوتس آن را گرفته بودند و در سال ۲۰۱۷ هم نصیب جومپا لاهیری شد.
مک‌لاود در سال ۲۰۱۴ در وینزر واقع در استان اُنتاریوی کانادا بر اثر عوارضِ ناشی از سکته‌ی مغزی از دنیا رفت
در حال حاضر مطلبی درباره محمد جوادی مترجم کتاب غم های کوچک در دسترس نمی‌باشد. همکاران ما در بخش محتوا، به مرور، مترجمان را بررسی و مطلبی از آنها را در این بخش قرار خواهند داد. با توجه به تعداد بسیار زیاد مترجمان این سایت، درج اطلاعات تکمیلی، نقد و بررسی تمامی آنها، کاری زمانبر خواهد بود؛ لذا در صورتی که کاربران سایت برای مطلبی از مترجم، از طریق صفحه ارتباط با ایده بوک درخواست دهند، تهیه و درج محتوای برای آن مترجم در اولویت قرار خواهد گرفت.ضمنا اگر شما کاربر ارجمندِ سایت ایده‌بوک، این مترجم را می شناسید یا حتی اگر خود، مترجم هستید و تمایل دارید با مطلبی جذاب و مفید، سایرین را به مطالعه‌ی کتاب ترغیب و دعوت کنید، می توانید محتوای مورد نظرتان را از صفحه ارتباط با ایده بوک ارسال نمایید.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک