کتاب آلواتان

(مجموعه های داستان های کوتاه فارسی،قرن14)

شناسایی حومهٔ جنگل آلواتان را شب قبل با تعدادی از بروبچه های تیپ انجام داده بودیم و با توجه به پر پیچ و خم بودن منطقه با احتیاط بیشتری عمل می کردیم. با وجود آنکه دشمن اشراف بیشتری به سایر مناطق کردستان در آنجا داشت با بهره گیری از تجربیاتی که از شناسایی های قبلی بود اطلاعات بهتری از اوضاع منطقه به دست آوردیم و مهم تر از همهٔ این ها شناسایی موقعیت دشمن در جنگل آلواتان بود که همهٔ نیروهایشان را برای مقابله با نیروهای تیپ ویژه به آن منطقه فرا خوانده بودند. از طرفی منطقه کمرکشی های زیادی داشت و در بعضی نواحی صعب العبور می نمود. به همین دلیل برای حمل مهمات به بلندی های منطقه تعدادی قاطر و اسب های اهلی را به کمک گرفتیم. با توجه به شناسایی که انجام شد راه های مقابله با کمین دشمن که به راحتی می توانست برای مقابله با نیروهای ما به کار گرفته شود مد نظر قرار گرفت. فردای همان شب قرار شد عملیات انجام شود. براساس تصمیم فرماندهان می بایست حوالی ساعت ۳ ـ ۴ بامداد از محل استقرار حرکت می کردیم و با چند کیلومتر پیشروی در نقطه ای که قبلاً شناسایی شده بود آمادهٔ عملیات می شدیم. چند ساعتی به روز مانده و شب هم از نیمه گذشته بود. پس از یک شناسایی جامع به عقب برگشتیم تا برابر طرح مسئولانْ نیروها را حرکت دهیم. نسیم خنک صبحگاهی حالت خستگی و خواب آلودگی را از ما دور می کرد. سکوت مطلق بر سراسر منطقه حکمفرما بود و فقط صدای حرکت پاهای فرماندهان سپاه اسلام که هر لحظه به پایگاه نزدیک می شدند آن را می شکست. با اینکه منطقه شناسایی شده بود توصیه شد احتیاط کامل را رعایت کنیم و در این خصوص چند نفر از بلدچی های منطقه را به صورت یک ستون در جلوی نیروهای حرکت کنندهٔ تیپ قرار دادیم. نیروهای بی سیمچی در اختیار فرماندهان قرار گرفتند تا پیام های عادی و اضطراری را هر لحظه از یکدیگر جویا شوند. سرانجام پس از مدتی رزمندگان تیپ در محل مورد نظر مستقر شدند. درواقع آنجا منطقه ای بود که از چند نظر اهمیت داشت اول اینکه نزدیک ترین محل جهت حمله به مواضع دشمن در آلواتان بود. دوم اینکه قدرت آتش نیروهای خودی روی دشمن به لحاظ موقعیت خاص آنجا بیشتر و بهتر انجام می شد. همچنین می توانستیم از دو سو علیه ضد انقلاب وارد عمل شویم یک طرف مناسب ترین راه جهت محاصرهٔ آنان بود و سمت دیگر محلی بود که ضد انقلاب از آنجا احتمالاً عقب نشینی می کرد یا تصمیم به فرار می گرفت. ناگهان در ساعت ۱۳ ۲۵ بعدازظهر یکی از مسئولان مخابرات تیپ درحالی که با عجله به محلی که به اتفاق افراد گروهان خودم مشغول گفت وگو دربارهٔ عملیات بودیم نزدیک شد و فریاد زد «برادر... برادر کاظمی پیام مهمی مخابره کرده اند. الان هم در آن سوی تپه منتظرند.» بدون اتلاف وقت پیام را دریافت کردم. خبر خیلی ناگهانی بود ـ از عقاب به کبوترها... از عقاب به کبوترها... یک گروه مسلح که چند زن در میان آن هاست از دامنه های جنگل آلواتان در مسیر استقرار کبوترها در حرکت اند...