کتاب تک گویی های مدرن برای زنان

«تک‌گویی‌های مدرن برای زنان» کتابی است شامل تعدادی متن مونولوگ برای زنان به ویراسته‌ی کریس سالت. این کتاب گزیده‌ای است از تک‌گویی‌هایی که از نمایشنامه‌های معروف نیمه‌ی دوم سده‌ی نوزدهم (ودکینت، وایلد، هاوپتمان، ژاری) تا دهه‌ی ۱۹۷۰ (داریو فو، ایکبورن، جمس، دوراس) برگرفته شده، و ایستگاهی است کوتاه برای دیدار با بسیاری از نمایشنامه‌نویسانی که به کمک هم در درازنای این راه، پرچم تئاتر مدرن را برافراشته‌اند.

نویسنده می‌گوید: من در این کتاب قطعه‌هایی را برگزیده‌ام که مهارت و قوه‌ی خیال خواننده را درگیر می‌کنند و کوشیده‌ام تا به اندازه‌ی ممکن قطعه‌های گوناگونی را بر حسب شخصیت، سن، سبک و درون‌مایه پیش‌رو بگذارم. هدف من همسو کردن شما با قطعه‌های مصاحبه است، که نه تنها برای خودتان مناسب‌اند، بلکه به کار مصاحبه‌ای که پیش رو دارید هم می‌آیند؛ بدین‌ترتیب، می‌توانید ویژگی‌های کیفی خاص خود را به‌عنوان هنرمند به شخصیتی بدهید که برگزیده‌اید.

هنگامی‌که شما را برای آزمون عملی بازیگری فرا می‌خوانند، یا از شما می‌خواهند تا متنی را با خونسردی بخوانید یا می‌خواهند متنی را از قطعه‌هایی که قبلاً روی آن‌ها کار کرده‌اید برایشان اجرا کنید لازم است پیشاپیش چند قطعه‌ی نمایشی را نزد خود آماده داشته باشید یا یک قطعه‌ی کلاسیک و یک قطعه‌ی معاصر معمولی برای ورود به مدرسه‌ی تئاتر یا قطعه‌ای که برای آزمون نمایش، گروه‌های فرعی تئاتر و یا حتی برای یک کارگزار.

به هر روی، کاوش در متن نمایشنامه یا اجرای یک تک‌گویی -حتی بی‌هیچ هدفی- تجربه‌ای ارزشمند خواهد بود. چنین تمرینی ذهن شما را پویا می‌کند و گوهر خلاقانه‌ی درونتان را زنده نگه می‌دارد. هنگامی‌که قطعه‌های نمایشی خود را برمی‌گزینید، خوب بیندیشید چه چیزی برای شما و هدف مصاحبه‌ی شما مناسب‌تر است. ارائه دادن شخصیت فناناپذیر آنتیگونه برای ورود به تئاتر آموزشی بی‌فایده است و یا تک‌گویی ویکتوریا وود برای آخرین نمایش گری میچل.

تا جایی که می‌توانید درباره‌ی نقش مورد نظرتان کندوکاو کنید. به دستورهای صحنه‌ی نمایشنامه‌نویس دقت کنید. بدین ترتیب، به سرنخ‌های ارزنده‌ای دست خواهید یافت. ببینید دیگران درباره‌ی آن نقش چه نظری دارند؟ چه اتفاق‌هایی برایش افتاده است؟ تحت تأثیر چه چیزهایی است؟ خواسته‌اش چیست؟ اهل کجاست؟ حالا کجاست؟ در کلیسا؟ پارک؟ سالن طراحی؟ قطب شمال؟ سونا؟ با چه کسی حرف می‌زند؟ چه رابطه‌ای با دیگران دارد؟ اکنون چرا این حرف را می‌زند؟ سبکِ کار چیست؟ مربوط به چه دوره‌ای است؟ چه کاره است؟ چه لباسی پوشیده است؟ کفش پاشنه سوزنی؟ فرض کنید نمایشنامه مربوط به سال ۱۹۰۲ باشد. آیا خانم‌ها در آن زمان پاهای‌شان را روی هم می‌انداختند؟ این‌طور بازی کردن خیلی سخت است! بکوشید تا موقعیت را بازی کنید. مفهوم را بازی کنید.

کریس سالت، نمایشنامه‌نویس، شاعر، کارگردان تئاتر و آموزش‌یار ثابتِ مرکز بازیگری لندن است. وی در این کتاب قطعه‌هایی را برگزیده است که مهارت و قوه‌ی خیالِ هنرجویان رشته‌ی نمایش را درگیر می‌سازد. تک‌گویی‌ها تا جای ممکن، براساس سن، تیپ‌های شخصیتی و درون‌مایه‌های گونا‌گون برگزیده شده‌اند. هدف همسو کردنِ هنرجویان رشته‌ی تئاتر با قطعه‌های قابل اجرا در آزمون‌های نمایش است.