مارگارت اتوود زادۀ هجدمین روز نوامبر سال ۱۹۳۹ در اتاوای کاناداست. او به­جز فعالیتش در زمینه‌هایی چون شعر و داستان‌نویسی، در نقد ادبی نیز دستی بر آتش دارد.

نشانۀ شایستگی او همین بس که پنج­بار نامزد دریافت جایزۀ بوکر و یک­بار برندۀ این جایزه شد.

پدرش حشره‌­شناس بود و مادرش متخصص تغذیه و تولد در چنین خانواده­ای و کارهای تحقیقاتی پدر سبب شد خانواده در نواحی شمالی و در سفرهای گوناگون روزگار بگذراند.

اتوود تا عالی‌ترین درجات آکادمیک پیش رفت و در دانشگاه هاروارد تحصیل کرد. عنوان پایان­نامۀ او «رمانس متافیزیکی انگلیسی» بود.

گفتمان فمینیسم حاکم بر آثارش نیز ازجمله مسائلی است که از چشمان تیزبین منتقدان پنهان نمانده است.

ایدئولوژی پدرسالاری یکی از نکاتی است که اتوود همواره در آثارش به دیدۀ انتقادی به آن نگریسته و فمینیسم آگاهانه و بر پایۀ دانش، نکته‌ای است که او همواره بر آن تأکید کرده است.

آدمکش کور، مرگ دنتون، سرگذشت ندیمه، خیمه‌ات کاغذی است و خیابان و عشق ازجمله آثار اوست.