کتاب کامل الزیارات pdf 🔥 دانلود رایگان
کامل الزیارات pdf بهترین ترجمه کتاب انصاریان دانلود اندروید نور زیارت اثر کیست صفحه ۵۳۹ سنن الزیاره
کامِلُ الزّیارات کتابی با موضوع زیارت، تألیف محدث و عالم شیعه ابن قولویه قمی متوفای ۳۶۷ق. این کتاب از فضیلت و چگونگی زیارت پیامبر اکرم(ص)، اهل بیت و امامزادگان و مؤمنان سخن می‌گوید و مجموعه روایاتی را از اهل بیت(ع)در این باره نقل می‌کند. کامل الزیارات از مهم‌ترین و معتبرترین منابع روایی و دعایی شیعه است که علما و پیوسته به آن مراجعه کرده‌اند. این اثر را «الزیارات»، «جامع الزیارات» و «کامل الزیارة» نیز خوانده‌اند و به زبان فارسی ترجمه شده است.
فهرست مطالب
مؤلف کتاب
جعفر بن محمد معروف به ابن قولویه (متوفای ۳۶۷ ق) از راویان برجسته شیعه در قرن چهارم هجری است. وی از بهترین شاگردان محمد بن یعقوب کلینی و از برجسته‌ترین مشایخ شیخ مفید به شمار میآید. ابن قولویه از فقهای صاحب فتوا و کسی است که نظراتش میانگین آرای اهل حدیث و مکتب متکلمان بوده است. ابن قولویه دارای تألیفات فراوانی است که کتاب کامل الزیارات مهم‌ترین آنها است.
نام‌های کتاب
نجاشی از این کتاب با عنوان «الزیارات»[۱] و شیخ طوسی با عنوان «جامع الزیارات» یاد کرده است[۲] ولی مشهورترین نام آن «کامل الزیارة» است،[۳] اگر چه به آن «کتاب المزار»[۴] و «کمال الزیارت»[۵] نیز گفته‌اند.
انگیزه نگارش
ابن قولویه انگیزه خود را برای نوشتن این کتاب، تقرب به درگاه الهی و پیامبر اکرم(ص) و امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) و ائمه معصومین(ع) و نشر زیارت آنان در میان برادران مؤمنن بیان کرده و تلاش کرده تا با نشر معارف اهل بیت(ع) و نقل ثواب زیارت آن بزرگواران، به جمیع اهل ایمان، هدیه‌ای تقدیم کرده باشد.[۶]
ارزش و جایگاه
کامل الزیارات از مهم‌ترین منابع روایی شیعه و یکی از معتبرترین مراجع کتاب‌های روایی و دعا در شیعه است که در طول هزار سال که از زمان نگارش آن می‌گذرد پیوسته مورد توجه علما و فقهای شیعه واقع شده و روایات آن در منابع مهم روایی شیعه مانند المزار شیخ مفید، تهذیب و استبصار شیخ طوسی، کتب گوناگون ابن طاووس، المزار ابن مشهدی، بحارالانوار، وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل نقل شده و به آنها استناد شده است.[۷]
علامه مجلسی می‌گوید: «کتاب کامل الزیارات از اصول معتبر و مشهور میان فقهای شیعه است».[۸]
توثیق راویان نام‌برده در کتاب
از ویژگی‌های کتاب این است که ابن قولویه همه راویان را توثیق کرده است و بنا به ادعای خودش احادیث این کتاب را از معتبرترین منابع و با صحیح‌ترین سندها نقل کرده و حتی یک حدیث نادر و ضعیف هم انتخاب نکرده است.[۹]
این به دانشمندان شیعه کمک می‌کند تا آن دسته از راویانی که در کتاب‌های رجالی نامی از آنها برده نشده و فقط در سلسله سندهای کامل الزیارات آمده، اعتماد کنند.[۱۰]
با توجه به اعتبار حدیثی کتاب به‌ویژه اینکه از منابع و اصول معتبر حدیثی اصحاب ائمه(ع)نقل شده است، یکی از منابع دست اول حدیث برای مؤلفان و محدثان متأخر به شمار می‌رود. این کتاب یکی از معتبرترین مراجع کتب دعا و زیارات متأخران مانند مفاتیح الجنان اثر شیخ عباس قمی است.[۱۱]
محتوا
ابن قولویه در این کتاب ابعاد مختلف مسئله زیارت اعم از ثواب، فضیلت، اعتبار، مشروعیت و کیفیت آن را بررسی کرده است. پاسخ به شبهات و اشکالات مطرح‌شده از طرف مخالفان زیارت از دیگر مضامین کتاب است. این کتاب روایات مستند و معتبری در جواز زیارت پیامبر و ائمه(ع)و حتی قبور مؤمنان را دربردارد.[۱۲]
غالب مطالب کتاب (حدود سه چهارم آن)، مربوط به امام حسین(ع) و یاران وی و به ویژه بیان فضیلت و کیفیت زیارت ایشان است. این موضوع، روایات باب‌های ۱۶ تا ۹۸ را به خود اختصاص داده است.[۱۳] مؤلف از موضوعاتی چون پیشگویی واقعه عاشورا، آگاهی فرشتگان از آن و عزاداری موجودات برای آن حضرت سخن گفته است. از این رو،کتاب کامل الزیارات منبعی کهن برای دستیابی به زندگانی آن امام نیز به شمار می‌رود.[۱۴] در برخی روایات این کتاب[۱۵]، از امام صادق(ع) و امام باقر(ع) نقل شده که آسمان و زمین و خورشید و ملائک، ۴۰ روز بر امام حسین(ع) گریستند. وجود این روایات می‌تواند مبنایی برای عزاداری چهل روزه شیعیان در سوگ آن امام به حساب آید.[۱۶] هم‌چنین مبنای زیارت رفتن پیاده (از جمله در اربعین) را می‌توان برخی روایات این کتاب دانست که در آنها زیارت امام حسین(ع) با پای پیاده بسیار توصیه شده و هر گام آن مساوی با نوشتن یک حسنه و پاک شدن یک گناه دانسته شده است.[۱۷]
زیارت عاشورا
قدیمی‌ترین متنی که زیارت عاشورا در آن نقل شده، کامل الزیارات است. روایت ۵۵۶ کامل الزیارات، «زیارت عاشورا» است که از امام باقر(ع) نقل شده است. البته متن زیارت عاشورای منقول در این کتاب با متنی که بین شیعیان رواج دارد، اختلاف‌هایی دارد. از جمله در آن اثری از لعن‌های پایانی زیارت نیست، بلکه به‌طور کلی دشمنان آل‌محمد(ص) و به‌طور خاص معاویه، یزید و قاتلان امام حسین(ع) مورد لعن قرار گرفته‌اند.[۱۸]
