هنریک ایبسن بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس نروژ که او را هم‌سنگ سوفوکل و شکسپیر به شمار می‌آورند، از پایه‌گذاران تئاتر مدرن جهان و یکی از بزرگ‌ترین استادان هنر تئاتر در تمامی اعصار است.
برنارد شاو، اهمیت نمایشنامه‌های ایبسن را بسیار بیشتر از نمایشنامه‌های شکسپیر می‌داند و می‌نویسد: «ایبسن کمبودی را که شکسپیر به جای گذاشت، جبران می‌کند.»
جیمز جویس او را شکسپیر خطه شمال و یگانه درام‌نویس پس از شکسپیر معرفی می‌کند که در تراژدی نویسی راه به شیوۀ خاص خود برده و هرولد بلوم منتقد بزرگ امریکایی ایبسن را بزرگ‌ترین درام‌نویس مغرب زمین بعد از شکسپیر می‌داند که به گفتۀ خودش نبوغی اهریمنی دارد.
ایبسن در عمر ۷۸ سالۀ خود، ۲۵ نمایشنامه نوشت که نخستین آن «کاتالینا» در ۱۸۵۰، و آخرین نمایشنامه «زمانی که ما مردگان بیدار می‌شویم» در ۱۸۹۹ منتشر شد.
ایبسن در ۱۱ ژانویه ۱۸۸۷ در جشن بزرگی که در برلین برای گرامی داشت او برپا شده بود، شرکت کرد. آنجا او را چون پیشاهنگِ نگرش نو به زندگی و پیشتازِ بینش هنری نو بزرگ داشتند.
بعدها ایبسن در اینباره نوشت: «من دیدارم از برلین و همۀ چیزهایی را که به آن پیوند می‌خورد، به چشم یک خوشبختی راستین و بزرگ برای خود می‌بینم. چنان شگفت انگیز جانم را تازه و جوان کرده که بی گمان مُهر و نشان خود را بر نوشته‌های آینده‌ام خواهد زد.»
و او این سخنان را در حالی می گفت که آثارش در فرانسه و انگلستان نیز به کامیابی‌هایی دست یافته بود.
دشمن مردم، جان گابریل بورکمان، اردک وحشی، خانه عروسک، هدا گابلر و استاد سولنس معمار از جمله نمایشنامه‌های اوست.
زادۀ سال ۱۳۲۰ در تهران. پس از تحصیلات ابتدایی، برای تحصیل در مقطع متوسطه و همچنین پس از آن، تحصیلات آکادمیک، راهی انگلستان شد. او تحصیلاتش در مقطع کارشناسی را در رشتۀ زبان و ادبیات فرانسه ادامه داد و برای تحصیلات عالیه هم رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی را برگزید و تحصیلات خود را در دانشگاه اکستر به پایان رساند.
بازگشت به ایران برای مشیری مصادف بود با ترجمۀ آثار ادبی و مقالات گوناگون. دوره‌ای که می‌توان آن را شروع فعالیت رسمی او در زمینۀ ترجمه دانست. طنزنویسی، روزنامه‌نگاری، نقد فیلم و ترجمه فیلم‌نامه‌های فیلمسازان بزرگ کشورمان به انگلیسی و فرانسوی، ازجمله دیگر زمینه‌هایی است که مینو مشیری در آن فعالیت داشته است.
قلم طنز شیوای مشیری، سبب شد تا او در سال ۱۳۸۴ و در جشنوارۀ مطبوعات، در بخش طنز، جایزۀ نخست را از آن خود کند، همچنین مجموع فعالیت‌های فرهنگی-ادبی‌اش نیز در نهایت سبب شد تا نشان شوالیۀ هنر و ادب را از جمهوری فرانسه دریافت کند.
کوری اثر ژوزه ساراماگو، ژاک قضا و قدری و اربابش نوشتۀ دنی دیدرو، زندگی و زمانۀ مایکل ک نوشتۀ جی.ام. کوتسیا ، آدولف نوشتۀ بنژامن کنستانتین و داستان دو شهر نوشتۀ چارلز دیکنز و شمع‌های شبانگاه نوشتۀ ژولت پوزگای ازجمله ترجمه‌های مینو مشیری و در زمرۀ فعالیت‌های ادبی اوست.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک