کتاب ادبیات فیلم

در اوایل قرن بیستم فیلم وسیله کاملا جدیدی برای شکل بخشیدن به داستان در اختیار داستان پردازان قرارداد و همچون رمان که شکل روایتی قدیمیتری است به زودی آموخت که نیازهای خود را از سایر هنرها گرد آورده و جذب کند. به عنوان مثال فیلم از موسیقی آهنگ و کنترپوان را گرفت و از تئاتر ماهیت نمایش را اما از همان آغاز کار بیش از هر چیز با ادبیات قرابت داشت و هنوز نیز چنین است. فیلم اصطلاحا به نوعی تئاتر کنسر و شده تشبیه می شود و با آنکه به طریقه بصری ارائه می گردد در حقیقت روش تنظیم هنری آن به رمان بسیار نزديك است. مثلا در فیلم چشم و حواس ما مانند تئاتر آزاد نیست و فیلمساز هر لحظه که بخواهد میتواند مانند رمان نویس توجه ما را از منظره ای وسیع به جزئی ترین مطلب جلب کند. به علاوه روشن است که فیلمساز بر خلاف نمایشنامه نویس اسیر محدودیتهای فیزیکی صحنه نیست. در واقع فیلم بیشتر از تئاتر مایه گرفت تا از زمان و از آنجا که فیلم داستانی توانست از سایر هنرهای روایتی قدیمیتر استفاده کند و با آنها به رقابت بر خیزد در مدت کوتاهی به درجه بلوغ هنری رسید به طوری که منتقد فرانسوی فیلم آندره بازن خاطر نشان کرده مثل آن است که دوره بیست ساله اخیر در تاریخ سینما به اندازه پنج قرن در تاریخ ادبیات نقش داشته است.

برابر نور بررسی علاوه بر اندازه فیلم، فیلمساز باید حساسیت فیلم مورد استفاده خود را در کند. زیرا این امر در کیفیت تصویری که به دست می آید اثر زیادی دارد. فیلم حساس برای ضبط تصویر احتیاج به نور کمتری دارد حال آنکه فیلم کند نور بیشتری لازم دارد. هنگامی که از فیلم حساس استفاده می شود تصویری که روی پرده می افتد پوشیده از ذرات ریز است؛ مانند عکسهایی که در روزنامه چاپ میشود این عکسها معمولا فاقد ظرافت و تفكيك دقيق ،رنگهاست از طرف دیگر فیلمهای کند، تصویری به مراتب دیدگاه روایت چشم و دوربین ۶۵ ظریفتر و صافتر ایجاد می کند. انتخاب فیلم خام بستگی به هدف فیلمساز دارد. اگر فیلمسازی بخواهد فیلم دیگری از داستان کوتاه زندگی پنهانی والترمیتی ۱۲ اثر جیمز تر بر ۱۳ بسازد مسلماً برای نشان دادن پرش میتی از دنیای واقعیت به عالم تخیل دچار مشکل خواهد شد. در این داستان تقریبا هر نوع القای حسی، نظیر حرکت یکنواخت برف پاک کن یا عقب رفتن يك اتومبیل انگیزه ای برای زنده کردن تخیلات میتی است. يك روش برای حل این مشکل استفاده از دو نوع فیلم خام کند و حساس است. فیلم کند واقعیتها را به صورتی طبیعی ضبط می کند. در این نوع فیلم فاصله بین دو رنگ سیاه و سفید توسط سایه های خاکستری ملایمی پوشانده شده است، از سوی دیگر در فیلم حساس غیر واقعی بودن خیالات میتی نمایان می شود زیرا که در این نوع فیلم بسیاری از درجات رنگ خاکستری از بین می رود. بنابراین انتخاب فیلم خام به محتوای فیلم بستگی دارد. از آنجایی که فیلم حساس احتیاج به نور کمتری دارد غالباً مورد استفاده سازندگان فیلمهای مستند و فیلمبرداران برنامه های تلویزیونی قرار می گیرد در اکثر برنامه های خبری از این نوع فیلم استفاده می شود. خبرنگاران و سازندگان فیلمهای مستند باید از نور طبیعی استفاده کنند تا بتوانند آزاد از قید تجهیزات نور پردازی دست و پاگیر همراه با موضوع به هر طرف حرکت کنند.

ادبیات فیلم نوشته ویلیام حینگر کتابی مفید

برای تربیت فیلمنامه نویسان حرفه ای است. جسكر با توجه به اینکه فیلم و ادبیات دو نوع B اور معاون است بروجوه مشترک ادبیات و فیلم داستانی تکیه می کنند. او دو هدف از نوشتن این کتاب داشته است. اولا خواننده را با هنر فیلم آشنا کند و ثانیا در این مسئله تاکید کند که شکل و محتوای ادبیات و فیلم داستانی تا چه حد به یکدیگر نزدیک هستند بررسی همزمان این دو شکل هنری وابسته به هم به شناخت ما از فیلم و ادبیات غنای بیشتری می بخشد مطالعه فیلم نه تنها از ارزشهای ادبیات سنتی نمی کاهد؛ بلکه آنها را تقویت می کند و حتی به این ارزشها حیات تازه می بخشد و نیز این توانایی را دارد که ما را از قدرت تصویر و بیان علی حرکات آگاه کند. برای نگارنده واضح است که بسیاری از روشهای تجزیه و تحلیل ادبی در مطالعه فیلم نیز به یکسان قابل استفاده اند.