کتاب قواعد حاکم بر نقل و انتقال سهام

وراق بهادار با داشتن ارزش مالی موجبات رشد و توسعه ی تجارت و مبادلات بین المللی را فراهم کرده است در مورد اوراق بهادار تعارض قوانین در دو مرحله صدور و نقل و انتقال این اوراق پدید می آید در مرحله صدور قانون کشور متبوع شخص حقوقی صادر کننده دارای صلاحیت است و در مرحله نقل و انتقال باید بین قانون متبوع شخص حقوقی صادر کننده اوراق بهادار و قانون محل وقوع این اوراق نوعی هماهنگی و توازن پدید آید و در انتقال قراردادی اوراق بهادار با نام تابع قانون مورد توافق طرفین است در رابطه با انتقال اوراق بهادار بی نام هم باید بیان نمود که انتقال با قبض و اقباض صورت گرفته و بعلت اینکه نوعی سند در وجه حامل است فاقد هر نوع تشریفاتی میباشد برخی تعهدات شکلی و ماهوی نسبت به حقوق ایران و اتحادیه اروپا در رابطه با انتقال سهام وجود دارد به این صورت که در اتحادیه اروپا انتقال هر نوع سهامی مستلزم آن میباشد از طرف دیگر برخی قواعد و اصولی وجود دارد که بر اساس آن از قدرت یافتن سهامداران جلوگیری میشود این مسائل تا حدی است که انجام فعالیتهای نقل و انتقال سهام در این اتحادیه باید از شرایط قانونی پیروی کند

قوانین حاکم بر نقل و انتقالات سهام بر بازارهای مالی ایران ۲۵

سهام به دو صورت ارادی و غیر ارادی قابل انتقال است. در انتقال ارادی سهام قراردادی بین انتقال دهنده و انتقال گیرنده منعقد میشود آن چه قبل از بررسی شرایط و آثار این قرارداد باید مورد بررسی قرار گیرد تعیین جایگاه این قراداد در نظام حقوقی قراردادها است. سوال این است که آیا میتوان انتقال سهام را در قالب یکی از عقود معین و یکی از قراردادهای شناخته شده تبیین نمود یا این که قرارداد انتقال سهام در زمره ی قراردادهای نامعین و مشمول ماده ۱۰ قانون مدنی است؟ اهمیت این بررسی واضح است. زیرا بسته به این که انتقال سهام را در چهارچوب یکی از عقود معین قرار دهیم یا آن را در زمره ی قراردادهای نامعین بدانیم شرایط انتقال متفاوت خواهد بود.
 
 ماهیت تئوریهای نقل و انتقال سهام در بورس سوال اساسی این است که قالب حقوقی این نقل و انتقال چیست؟ آیا ماهیت این معامله قابل انتساب به یکی از عقود معین قانون مدنی میباشد یا آن که باید این واگذاری را در چارچوب عقد معینی خارج از قانون مدنی که در قوانین خاص تعریف شده است تفسیر کرد یا حتی آن را عقدی نامعین دانست در این بند امکان تطبیق معامله سهام با عقود بیع و مضاربه همچنین تلقی آن به عنوان یک عقد مستقل را مطالعه میکنیم.

 مضاربه

این واژه از عبارت عربی الضرب فی الارض یعنی خود را به راه های سفر زدن گرفته شده است. عقد مضاربه را قراض یا مقارضه هم گفته اند که مشتق است قرض" به معنای قطع است زیرا مالک قطعه ای از ربح تجارت را به عامل مضاربه میدهد.

مضاربه اساسا قراردادی دو طرفه است که بین دو شخص حقیقی منعقد میشود. از گذشته با انتخاب این قالب طرفین ملزم به یک قرارداد و شرایط استاندارد آن میشوند که تعیین میکرد هر یک از طرفین چه آورده و نیز چه سهمی در این سرمایه گذاری و تجارت دارند. یک طرف سرمایه را تامین میکرده و طرف دیگر با آن سرمایه به تجارت می پرداخته...