کتاب قطار سریع السیر توکیو

در شب ۱۳ ژانویه تاتسوئو یا سدا یکی از مشتری هایش را برای شام به کویوکی رستورانی به سبک ژاپنی در آکاساکای توکیو دعوت کرد. مهمانش رئیس بخش یکی از وزارتخانه های دولتی بود.

تاتسوئو يا سدا مدیر شرکت یا سدا بود شرکت ماشین آلاتی که در سالهای اخیر رشد چشمگیری کرده بود و رو به رونق به نظر میرسید. معاملات زیادی با بعضی سازمانهای دولتی داشت و بعضی ها میگفتند دلیل رشد سریعش هم همین است همین رابطهای کاری بودند که یاسدا اغلب اوقات در کویوکی از آنها پذیرایی میکرد.

این رستوران به هیچ وجه از بهترین رستورانهای آکاساکا نبود. شاید به همین خاطر فضایش برای مشتریها دوستانه و غیررسمی بود. علاوه بر این پیشخدمت هایی که در اتاقهای خصوصی اش کار میکردند فوق العاده کاربلد بودند. یا سدا را از مشتریهای خوبشان میدانستند البته او هم دست و دل بازی...

حالا گوش کن فرض کن نیتا بهت بگه خیلی خب پس اگه گرسنه نیستی تا من یه چیزی میخورم تو برو ویترین مغازه ها رو نگاه کن حاضری همچین کاری بکنی؟ خب...» دختر انگار که بخواهد فکر کند مردد ماند. فکر میکنم باهاش میرم رستوران دوست ندارم تنهایی منتظر بمونم می دونستم حتی اگه احساس میکردی نمیتونی یه فنجون چای همبخوری باهاش میرفتی؟ حتماً می خواستم پیشش باشم اگه غذا میل نداشتم فقط واسه اینکه اون رو همراهی کنم گمونم قهوه ای چیزی سفارش میدادم

پدرش به نشانه ی تأیید سری تکان داد تکرار کرد: «میدونستم.» لحنش آن قدر جدی بود که همسرش خنده اش گرفت پرسید: «حالا چرا همچین سؤال هایی می پرسی؟» توریگای صدایش را بالا برد تو ساکت باش هنوز از اینکه حاضر نبود در حین شام با او چای بخورد از دستش عصبانی بود رویش را به دخترش کرد و ادامه داد: «گمونم احساس میکنی بهتره پیش نیتا بمونی دخترش جواب داد: خب به نظرم بیشتر مسئله ی عشقه تا اشتها. «آها، که این طور»

با خودش فکر کرد چه نکته ی هوشمندانه ای دخترش جمله ای را وارد افکار مبهم او کرده بود. بیشتر مسئله ی عشق بود تا اشتها، دقیقاً همین بود.

هنوز داشت به عبارت برای یک نفر روی رسید واگن رستوران فکر میکرد ولی به نتیجه ای نرسیده بود. زن و مردی با هم در سفری طولانی به کیوشو رفته بودند تا خودکشی کنند. حتماً عشقشان عمیق تر از عشق معمولی دو نفر به یکدیگر بود. داخل یک قطارند حتی اگر زن گرسنه نباشد، طبیعی است که معشوقش را به واگن رستوران همراهی کند و حداقل یک فنجان قهوه با او بنوشد. صندلی رزرو کرده بودند پس حتی اگر با هم به واگن دیگری می رفتند، لازم نبود نگران از دست دادن صندلی هایشان باشند. 

جسد زوج جوانی در ساحل صخره ای خلیج ها کاتا در جزیره ی کیوشو پیدا می شود جنازه هایشان که منظم و آرام کنار یکدیگر قرار گرفته و همین طور مقادیری از سیانید در اطرافشان نشان از خودکشی عشقی دارد، به همین دلیل پلیس فوکوئوکا به سرعت پرونده را مختومه اعلام میکند. در این میان بازرس با تجربه محلی جوتارو توریگای کاملاً متقاعد نشده است. این زوج هر دو با یک قطار از توکیو آمده اند اما مرد کنیچی سایاما که یکی از مقامات وزارت است پنج روز به تنهایی در هتلی به انتظاریک تماس تلفنی میماند سپس با عجله از آنجا خارج میشود و چمدانی را جا می گذارد. نقاط مبهم زیادی در این پرونده هست که با خطوط منطق به هم وصل نمی شوند. آیا رسوایی فسادی بزرگ در وزارتخانه با مرگ سامایا مرتبط است؟ چه کسی میتواند چنین دسیسه ی به ظاهر بی عیب و نقصی را بر اساس هم زمانی کامل تصور کند؟