در تاريخ ادبيات انگليس، شلي و بايرن به عقاب و مار مشهورند. اينان به‌جاي گام برداشتن عادي، بيش‌تر به «جهيدن» علاقه‌مند بودند، جهيدني که نظم موجود را برهم بزند. شلي آرمانخواهي هدفدار بود که طبيعت بشر را نيک و وضعيت موجود را غيرانساني و روندي خلاف طبيعت بشر مي‌دانست؛ بايران، اما، آشوبگري شکاک و لاادري بود که چندان به پاکي سرشت آدمي اعتقادي نداشت و گاه حتي اسير پندار گناه موروثي در نهاد بشر نيز مي‌شد.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک