- «صحبت کردن از ترجمه، صحبت از آثار، از زندگي، از سرنوشت و از طبيعت آثار است؛ بدين صورت که آثار نشئت گرفته از آن، زندگي ما را شفافيت مي‌بخشد و اين همان صحبت از ارتباط، از انتقال گفتار و از سنت است؛ صحبت از رابطه با خودي و با بيگانه است؛ صحبت از زبان مادري، ميهني و زبان‌هاي ديگر است، صحبت از وجود در زبان‌هاي بشر، صحبت از نوشتار و از گفتار است، صحبت از دروغ و از واقعيت، از خيانت و از وفاداري است؛ صحبت از تقليد حرکات، از دوگانگي، از ناپايداري و از همياري است؛ صحبت از معني زندگي و از زندگي جزء کلمه است؛ اين درگيري در بازتاب گردباد سحرآميز است، آن‌جا که واژه‌ي «ترجمه» خود در استعاره‌اي شدن وقفه ندارد.» آ.ب (متن انتشار نايافته، 1999)، آنتوان برمان (1942-1991) مترجم و نويسنده‌ي آثار به‌جاماندني درباره‌ي ترجمه، نثر و شعر است. برمان رياست برنامه‌ي کالج بين‌المللي فلسفه و رياست مرکز ژاک آميو در بخش ترجمه و اصطلاح‌شناسي را به‌عهده داشته است.
