کتاب لولو شب ها گریه می کند قطع جیبی

مهدی رجبی با نوشتن رمان نوجوان لولو شب ها گریه می کند، فضای داستانی متفاوتی خلق کرده است که کمتر در ادبیات ایران تجربه شده؛ فضایی سورئال که کمتر می توان آن را شبیه نمونه های خارجی اش نیز دانست. داستان درباره ی سرزمینی متفاوت است دور شهر را تا آن جا که چشم کار میکند آب گرفته.ماجرا از یک غروب خنک بهاری و با ورود، قایقی که آقای خال خالی و سگ لاغرش در آن نشسته اند، آغاز می شود.

شخصیت پردازی داستان به گونه ای است که با تمام جزییات، می توان افراد، بچه ها و محیط را درک کرد و شناخت داستان فضای سرد و دلهره آوری دارد که هر بار قرار است با نشان دادن بخشی از آن بر رعب انگیز بودن داستان افزوده شود. داستان بر محور کودکانی می گردد که شب ها خواب های بدی می بینند و از گریه های لولویی گفته می شود که هر شب خواب های بسیاری را پریشان می کند کم کم رازهای بیشتری گشوده می شود معلوم می شود اکثر اعضای شهر بر سر یک ماجرای غمگین متحد هستند و به گونه ای تقاص آن را پس می دهند. در میان این ترس و وحشت، هرکس کاری را می کند که فکر میکند به حل مشکل کمک بیشتری میکند، اما ماجرا به این سادگی نیست. داستان با ابداع آیین ها و مراسمی شگفت از روال مرسوم داستان نویسی فاصله می گیرد؛ مثلا در این داستان از برگزاری جشن خر و از همه عجیب تر حضور بچه ها در مراسم خرسوزان سخن به میان می آید. در هر فصل از رمان معمایی طرح میشود که به تدریج گشوده می شود. گاه به نظر می رسد مخاطب به راه حل مسائل رسیده، اما باز هم چیزی کم است. ترس و حل مسئله وجدان، عمومی که مجبور به سکوت است و گناه شرکت در حماقت مشترک بخشی از زیرساخت این رمان را تشکیل می دهد خواننده ی، نوجوان با خواندن این رمان نه تنها در بخشی از این ماجراها شریک میشود بلکه فضایی را تجربه میکند که تاکنون در داستان های ایرانی تجربه نکرده است.