کتاب ویدئو آرت نشر علمی

ویدئوآرت یا هنر ویدئو برای اولین بار در اواخر دهه ی پنجاه قرن بیستم در آمریکا و اروپا پدیدار شد از حدود دهه ی شصت تا هشتاد میلادی تجهیزات ویدئویی از شکل بسیار تخصصی و گران قیمت که فقط در اختیار شرکت های بزرگ قرار داشت به کالایی ارزان و در دسترس همه تبدیل شد و همین امر باعث شد که ویدئوآرت کم کم از یک فعالیت حاشیه ای به تأثیر گذارترین رسانه ی قرن بیستم تبدیل شود (2-3 ,2014 ,Meigh-Andrews) جان هنهارت نویسنده و گالری گردان آمریکایی دو عامل را باعث شکل گرفتن ویدئوآرت میداند اول تضاد ویدئوآرت با تلویزیون تجاری و شیوه های هنری اواخر دهه ی ۵۰ و اویل دهه ی ۶۰ میلادی و دوم ساخت دوربین فیلمبرداری قابل حمل پورتاپک کمپانی سونی در سال ۱۹۶۷-۱۹۶۸ میلادی حادثه ای کلیدی در به وجود آمدن ویدئوآرت بود با تولید این محصول ابزار این رسانه در دستان هنرمند قرار گرفت.

در آغاز پیدایش ویدئوآرت بعضی هنرمندان هم با ویدئو کار می کردند. هم با فیلم و گاهی این دو را به هم تبدیل می کردند. اما برای هنرمندانی که کارشان را در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ شروع کردند فیلم و ویدئو دو راه مختلف بازنمایی توسط یک شیوهی مرتبط بودند. بسیاری از ویدئوآرتیست ها تجربه ی فیلم سازی داشتند. همچنین برخی فیلم سازان به دنبال کشف توانایی های ویدئوآرت به عنوان یک ابزار خلاقانه بودند. از دهه ی ۱۹۶۰ تا اوایل دهه ی ۱۹۹۰ ویدئو و فیلم تکنیک های تولید مشابهی داشتند اما در شکل بیانی متفاوت بودند. برخلاف ویدئو فیلم از نظر پشتوانه ی نظری و گفتمان انتقادی پیشرفت قابل توجهی داشت. جدایی فیلم و ویدئو در نیمه ی دوم قرن بیستم بیانگر نوعی تفاوت تکنیکی و زیبایی شناسی در تاریخ این دو نوع تصویر متحرک بود اما نقاط مشترکی که امروزه در فیلم و ویدئو شاهد هستیم به سادگی به معنای پایان این دوره ی تفاوت در تولید است.