کتاب آشنایی با روش مسئله گشایی

چرا مسئله گشایی روش حل مسئله)؟

همه ی ما در زندگی ناچار به تصمیم گیری هستیم چه دانش آموز باشیم، چه پدر یا مادر، اهل کسب و کار باشیم یا رئیس جمهور هر روزه با مسائلی روبرو می شویم که لازم است حل شوند. این مسائل ممکن است با هم فرق داشته باشند. مثلاً تو شاید نیاز به گذراندن یک دوره ی ریاضیات داشته باشی یا بخواهی درباره ی محل زندگی ات تصمیم بگیری، یا میخواهی بدانی چگونه درآمد شرکت خود را افزایش دهی ممکن است تصمیم بگیری که وزنت را کم کنی یا خیلی ساده میخواهی بهتر شنا کنی چه موضوع بزرگ باشد یا کوچک هدفی برای خودمان در نظر میگیریم؛ در راه رسیدن به آن با چالشهایی روبرو میشویم و تلاش میکنیم آنها را بر طرف کنیم. مسئله گشایی رویکردی اساسی برای حل مسائل زندگی واقعی است که پیوسته می تواند تو را به سوی راه حلهای قابل قبول و قابل اجرا هدایت کند و احتمال دارد کسی آن را به تو توضیح نداده باشد
یکی از اهدافی که از نوشتن این کتاب داشتم نشان دادن راه کار ساده ای برای پرداختن به مسائل زندگی روزانه با رویکرد مسئله گشایی است. اما هدف من تنها ارائه ی مجموعه ای از مهارتها نیست چون مسئله گشا بودن فقط یک توانایی نیست، بلکه عادتی است تماماً فکری عادتی که افراد را وامی دارد تا بهترین خصوصیات خود را آشکار کنند و به شیوه ای مثبت جهان را شکل دهند. مسئله گشایان واقعی به جای پذیرفتن وضعیت موجود می کوشند پیوسته بر جهان پیرامونشان تأثیر بگذارند. تصور کن جهان ما چقدر متفاوت میشد اگر رهبرانی چون مهاتما گاندی مارتین لوترکینگ و نلسون ماندلا و مدیرانی مثل بیل گیتس و استیو جابز فاقد چنین نگرشی بودند.

برای بررسی درستی آن می توانی بهترین راه مسافرت را پیدا کنی و وقت بیشتری را با مامان بزرگ بگذرانی فرضیه ی تو می تواند چنین باشد به جای اتوبوس باید با قطار بروم، چون ترافیک شدید است.» دلیل منطقی برای این فرضیه میتواند این باشد: «چون حراج های بعد از عید ادامه دارد. خوشبختانه در این وضعیت یک راه عملی و سریع برای بررسی فرضیه ات وجود دارد همه ی کاری که باید بکنی روشن کردن رادیو یا تلویزیون و شنیدن گزارش وضعیت ترافیک است. یا شاید به یاد حرف دوستت بیفتی که به تو گفته بود میخواهد با اتوبوس به استادیوم برود و مسابقه ی فوتبال تماشا کند. به او زنگ بزن و وضع ترافیک آن جا را از او بپرس همین که آن اطلاعات اضافی را به دست آوری، می توانی تصمیم نهایی را بگیری. این روالی است که احتمالاً تو به طور طبیعی طی می کنی، بی آن که به خودت چندان زحمت فکر کردن بدهی یعنی از پیش فرضیه و دلیلت روشن است.

درست؟ اما به هر حال این کاری است که میکنی حال برگردیم به عشاق قارچ بادمجان و پنیر درباره ی حضور اندک تماشاگران فرضیه ای پیش کشیدند علت اصلی عدم اطلاع رسانی است. چرا مردم شرکت نمی کنند؟ چون در وهله ی اول آنها اصلاً چیزی درباره ی این کنسرت ها نمی دانند. ببینیم دلیلشان چیست؟

آنان فکر میکنند افراد معدودی از این برنامه با خبرند چون سعی چندانی برای اطلاع رسانی نکرده اند. پنیر در این باره میگوید: «ما دو تا فقط به چند تا از بچه های کنار دستمان در کلاس گفتیم قارچ هم به احتمال کسی را دعوت نکرده. این درست که خیلی رئیس بازی در می آورد اما در ضمن خیلی هم خجالتی است. فرضیه ی آنها این است که حتی در مدرسه شان از هر بیست نفر تنها یک نفر (حدود ۵ درصد از کنسرت خبر داشته است.

یکی از اهدافی که از نوشتن این کتاب داشتم، نشان دادن راهکاری ساده برای پرداختن به مسائل زندگی روزمره با رویکرد مسئله گشایی است. اما هدف من تنها ارائه ی مجموعه ای از مهارت ها نیست. چون مسئله گشا بودن فقط یک توانایی نیست بلکه عادتی است تماماً فکری عادتی که افراد را وا می دارد تا بهترین خصوصیات خود را آشکار کنند و به شیوه ای مثبت جهان را شکل دهند. مسئله گشایان واقعی به جای پذیرفتن وضعیت موجود می کوشند پیوسته بر جهان پیرامونشان تأثیر بگذارند. تصور کن جهان ما چقدر متفاوت میشد اگر رهبرانی چون مهاتما گاندی مارتین لوترکینگ و نلسون ماندلا و مدیرانی مثل بیل گیتس و استیو جابز فاقد چنین نگرشی بودند.