در جايي از نمايش والتر بنيامين رو به ما خواهد کرد و خواهد گفت: «من شايد همون خاطره‌اي هستم که الان در لحظه خطر روشن مي‌شه... و اينکه شما چطور در اکنونِ خودتون تصوير من رو که جرقه‌زنان ظاهر مي‌شه به چنگ مي‌آريد... » و با همين گفتار خود را پيوند مي‌زند به کل تاريخ ستمديده، پس همان‌گونه که "فرشته نو"ي پل کِله در تفسير بنيامين بدل شده بود به شاهدي براي اعصار ظلماني، اکنون نيز خود تمثيلي مي‌شود از همان "فرشت? تاريخ" که از همان منظر به اکنونِ پرخطرِ ما چشم دوخته است.
تلگرام
واتساپ
کپی لینک