کتاب تاریخ تاریخ هنر

در گفتار مترجم به اختصار به توصیف چند نکته که به زعم مترجم با محتوای كتاب و بعد عملی و آموزشی آن پیوند مستقیم دارد پرداخته شده است به دست دادن شرحی نقشه وار از تاریخ هنر با نیت در کی یکپارچه و کلی و فشرده از مباحث تاریخ هنر؛ بحث از شکل گیری تاریخ هنر در مقام رشته ای مستقل در مسیر تاریخ تاریخ هنر و تأسیس رشته تاریخ هنر در دانشگاههای معتبر غرب؛ شرح سرفصلهای آموزشی این رشته در نهادهای رسمی متولی آموزش و ارائه دو نمونه از آن؛ توصیف مختصری از کتاب تاریخ تاریخ هنر و پیشنهادهایی در نحوه ارائه مطالب معرفی اجمالی نویسنده و سرانجام توصیف فرایند برگردان کتاب حاضر با ذکر پاره ای نکات ضروری در استفاده بهتر از آن در این مختصر کوشش شده است که تا حد امکان از تکرار مکرر و طرح مباحث فاقد موضوعیت با کتاب - که از بضاعت مترجم نیز خارج بوده است - پرهیز شود و فقط بحث در چهارچوب موارد یاد شده برای روشنگری مطالب یا ارائه اطلاعات تکمیلی و پیرامونی هدایت گردد. حتی به دلیل افزوده شدن بر حجم مطالب گفتار از بحث مربوط به مفاهیم بنیادی در تاریخ هنر خودداری شد تا در مجالی دیگر در همین کتاب بخت طرح آن فراهم شود وانگهی بهره مندی از ظرفیت بهینه محتوای اثر با دو وجه تعلیم و تعلم منظور نظر بوده است تا خطوط کلی ترسیم شده در کتاب را بی هیچ گسست و کاستی در پیوستاری منطقی بتوان پیگیری کرد.

تاریخ هنر

بیان سرگذشت هنر از یک مقطع زمانی به مقطع دیگر آغاز می کند. این مقاطع معمولاً بر اساس دوره های تاریخی تنظیم شده اند دوران باستان، قرون وسطی رنسانس، باروک روکوکو، دوره رمانتیک و جز آن تا عصر حاضر هر دوره واجد نوعی سبک هنری مشخص است که از دانشجو انتظار می رود بتواند چند و چون عناصر سبکی هر دوره را بشناسد. معمولاً این نوع پژوهش بر اساس نوعی شیوه نسبتاً رایج پیش می رود. استاد از آثار متقدم تر آغاز میکند، به زمان حال نزدیک تر می شود، به تغییر و تحولات هر سبک و تکامل آن سبکهای شخصی تک تک هنرمندان و چگونگی تغییر سبک آنها در گذر زمان اشاره می کند. به فرم و محتوا می پردازند، هر دو را توضیح میدهند و از هم متمایزشان می کنند. شمایل نگاری (محتوا) معمولاً برای دانشجوی امروز ناآشناست از همین رو استاد ضروری می بیند در خصوص سابقه موضوع و مفهوم آن توضیح بدهد؛ آنگاه نوبت به کار ظریف و دقیق ایجاد پیوند میان سبک (فرم) و موضوع میرسد تا لایه عمیق تری از معنا آشکار شود. این قسمت از تدریس دشوار است و اغلب دانشجویان را خصوصاً آنهایی که نگاه تیز ندارند - گیج میکند وانگهی کار ادامه می یابد. زمان امتحان فرا می رسد. در امتحان از دانشجو میخواهند نام هنرمند هر جا که لازم باشد عنوان اثر هنری مورد نظر و تاریخ آن را بداند دانشجو نیز اگر سرگرم نگارش مقاله باشد ناچار است از خود مهارتهای تاریخی سبکی و شمایل نگارانه نشان دهد.

با آنکه فرایند پیچیده ای را تا جای ممکن فشرده و به زبانی ساده بازگو کرده ام معتقدم شمای دقیقی از شیوه امروزی و آکادمیک تدریس تاریخ هنر در مقاطع مقدماتی و دوره کارشناسی به دست داده ام از دل این نوع شیوه آموزش دانشجو باید بتواند تصویر نسبتاً روشنی از ماهیت کلی هنر در سراسر جهان - هر چند هنوز به جریان هنری غرب اهمیت میدهند - در ذهن به وجود آورده و دریافته باشد که چه کسی چه کاری را در فلان زمان و در فلان مکان چگونه و (احیاناً) به چه علت انجام داده است. اگر آمدیم و دیدیم دانشجویی شیفته هنر شده و عجیب و. . . .