کتاب نظریه سازمان نگاه های فرانظری

کتاب حاضر برای دانشجویان رشته مدیریت در مقطع دکترا به عنوان منبع اصلی درس «تحلیل فلسفی نظریه‌های سازمان و مدیریت» به ارزش 3 واحد ترجمه شده است. امید است علاوه بر جامعه دانشگاهی، کلیه مدیران و سایر علاقه‌مندان نیز از آن بهره‌مند شوند.

این کتاب بر اساس رشته نظریه سازمان به منزله علم پایه‌گذاری شده است، نه بر اساس پدیده‌ها و نظریه‌های سازمانی. از این رو، مؤلفان کوشیده‌اند نظریه سازمان را در قالب یک مقدمه و چهار فصل از چهار نگاه مختلف به علم (اثباتی، تفسیری، انتقادی، و پست‌مدرن) تشریح و تبیین کنند. بر اساس هر یک از این نگاه‌ها مشخص می‌شود رشته نظریه سازمان چگونه علمی است، چه دستور کاری دارد و باید با چه دستور کاری به پیش برود.

«نظریه سازمان زایاترین حوزه نظریه پردازی و اندیشه ورزی تئوریک در قلمرو مطالعات سازمان و مدیریت است که حتی گاه برخلاف کلیت گرایش مصرف کننده رشته در جهت تولید و ارائه نظریه فعالیت کرده است. کتاب حاضر که ترجمه The Oxford Handbook of Organization Theory است در واقع تجلی این زایایی و پویندگی بوده و خود سنگ بنایی در جهت بارورتر ساختن این حوزه است. شاید گزاف نباشد اگر گفت که سوکاس و نودسن (ویراستاران کتاب یکی از بهترین آثارشان را در این حوزه در این کتاب محقق ساخته اند و گلچینی از بهترین های رشته را در این کتاب با ساختاری منسجم گرد هم آورده اند، البته این را باید خواننده خود در خلال مطالعه کتاب بیابد. مترجمان کتاب سالهاست مترصد ترجمه کتاب بوده اند و فصل هایی از آن را نیز در طول چند سالی که از انتشار کتاب میگذرد ترجمه کرده اند؛ اما به هر تقدیر تا این زمان فرصت ترجمه آن فراهم نیامد و ترجمه دیگری از کتاب نیز منتشر نشد که این کتاب ارزشمند را در فضای دانشگاهی کشور آنچنان که باید جا بیندازد. ناگفته نماند که مترجمان نیز همسو با بسیاری از منتقدان که در دوگانگی ترجمه تألیف نظر به روی تألیف دارند، معتقدند که ترجمه صرف ارزشی ندارد و هكذا تألیفی که اگر نگوییم تخریب کارهای اصیل گردآوری آنهاست. بلی باید نوشت و صد البته باید نیز ترجمه کرد تا از افکار دیگران نیز بهره مند شد. عده ای ترجمه زبان رایجی چون انگلیسی به خصوص در مورد کتب غیر متکلف را بی ثمر می دانند اما رویه دانشگاهی رشته نشان میدهد که متأسفانه تا کتابی ترجمه نشود، فراگیر و جریان ساز نمی شود که این کاملاً در مورد ترجمه کتاب نظریه سازمان مری جو هچ مشهود است. شاهد دیگر این امر شمار اندک کتب فرانظری فلسفی فارسی تألیف شده در حوزه مطالعات سازمان و مدیریت است. ترجمه، فهم عمومی از رشته و ضریب اثر گذاری آن را افزایش می دهد و وقتی در زمینه نظریه سازمان که اعم از همه گرایشهای حوزه مطالعاتی سازمان و مدیریت است تألیف در خور و شایسته ای صورت نمی گیرد ترجمه مکروه» نیز مستحب و گاه حتی «واجب» می شود.

۲۳ مدیریت آینده های سازمان در دنیای متغیر قدرت دانش

تعامل را وضع کنند. بیر (۱۹۹۲) موضعی بینابین دارد: آنچه اهمیت دارد عملیاتی سازی و آزمون استعاره ها بر اساس واقعیت تجربی است. اگر آکادمیک ها در پی تعامل واقعی با مدیران اند.

پس باید منابعی را صرف سازو کارهای حداکثر سازی این تعامل کنند؛ همانند آنچه در مدل موفقیت آمیز اشاعه خلاقیت سازمان توسعه کشاورزی امریکا صورت گرفت راجرز (۱۹۹۵) لازمه این کار، وجود گروهی از افراد آکادمیک است که در برگردان ایده ها به شرایط میدانی متخصص باشند: این پیمانکاران دانشی دانش علمی را در قالب اهداف کاربردی بازسازی می کنند.

می ریزند و از قرار معلوم تمامی این نظرات مدیران را معتادانی فرهنگی در اصطلاح گار فینکل ۴ (۱۹۶۷)) می دانند نقش آفرینانی که قادر به نگاشتن یا بیان خط فکری خود نیستند و تنها تابع چیزهایی هستند که بیرونی های تحلیل گر - در اینجا دانش پژوهان سازمان - قالبشان می کنند. آنچه روشن است این است که گرچه دونالدسون (۱۹۹۲) و بیر (۱۹۹۲) علم سازمان را مأخذ شیوه عمل مدیریت میدانند اما استلی و زاموتو (۱۹۹۲) شیوه عمل مدیریت را سپهری مستقل می بینند از نظر گروه اول علم سازمان همچون یک گرامر علی در پس آنچه مدیران انجام میدهند یا باید بدهند عمل میکند؛ اما از نظر گروه دوم شرح و تفاسیر مدیریتی در دسترس مدیران مبادی علی کنشهای آنها نیست. در عوض، استلی و زاموتو (۱۹۹۲) معتقدند دانش انتزاعی مدیریت میتواند به کنشهای عملی مدیران مشروعیت گفتمانی بدهد، گونه ای از قرابت انتخابی که در آن اندیشه ورزان نزدیکان و مقربان خود را انتخاب می کنند. پس هیچ رابطه ضروری میان واژه ها و کرده ها وجود ندارد: مدیریت کردن به معنای خلاقیت گفتمانی داشتن در توجیه کنشهای وضعیتی است.

از نظر مدیران، خروجی دانشگاه در بهترین حالت مجموعه ای از دستورالعمل ها و ابزارهاست. از این دستورالعملها و ابزارها میتوان در راه حل یابی مسائل مدیریت سازمانهای مدرن بهره برد؛ مدیران با چنین رهنمودها و ابزارهایی میتوانند از دل آشوب زدگی بالقوه، نظم ایجاد کنند. و چنان به نظر برسند که گویی در حال مدیریت کردن هستند نه صرف انطباق و سازگاری در واقع اغلب آنچه مدیران اقتباس میکنند اثبات علمی ندارد