محمدعلی عسگری متولد سال 1337 از روستای بیک آباد از توابع شهرستان نایین استان اصفهان است. دوران تحصیلات ابتدایی را در روستاهای نایین و دوران متوسطه را در تهران و قم سپری کرد. سال 1353 دیپلم را گرفت و بعد از دو سال ترک تحصیل در سال 1355 وارد دانشسرای تربیت‌معلم شد. از همان زمان به استخدام آموزش‌وپرورش درآمد تا اینکه سال 1363 به دلیل فعالیت‌هایش به زندان افتاد و سال 1364 از آموزش‌وپرورش اخراج شد. سال‌ها بعد با گرفتن لیسانس در رشته زبان و ادبیات عرب دوباره به استخدام آموزش‌وپرورش درآمد و در سال 1397 بازنشسته شد. عسگری به‌غیراز سی سال کارآموزشی در مدارس، بیش از بیست سال سابقه کار رسانه‌ای دارد که از همکاری با روزنامه‌های جامعه شروع می‌شود و تا خرداد، فتح، همشهری، شرق، الوفاق، اعتماد، هم‌میهن، روزگار و جام جم ادامه داشته است. عسگری دکترای تاریخ و تمدن ملل اسلامی را دارد و تاکنون علاوه بر مقالات متعدد در مطبوعات کتاب‌های زیادی را به فارسی برگردانده است. ازجمله پنج رمان (قهرمانان شمال، به حیفا بازمی‌گردم، خونابه سنگ، در برابر تخت و ورم) و چندین کتاب مهم دیگر (عملکرد شورای امنیت در جنگ ایران و عراق، اخلاق پیامبر، المحنه، عربستان از درون، زنان دیکتاتورها، قرآن و زنان) و چند کتاب دیگر که یا مجوز به آن‌ها داده نشده یا در انتظار چاپ می‌باشند. یکی از این آثار چهار جلد رساله‌های اخوان‌الصفا هست که هنوز منتشرنشده است. عسگری ازآنجاکه نایینی است سه کتاب به زبان نایینی هم منتشر کرده است به نام های هُشوای یک و دو و یک کتاب درباره ساختمان دستوری زبان نایینی. او همچنان در دوران بازنشستگی به ترجمه و تألیف کتاب‌هایی درزمینهٔ تاریخ و روشنفکری دینی ادامه می‌دهد.